معرفی فیلم جهان با من برقص
جهان با من برقص dance with me اولین فیلم سینمایی سروش صحت است. فیلمی غیره منتظره که در زمان اکران روی پرده هم، بسیاری از تماشاگرانی را که انتظار دیدن چنین فیلمی از سروش صحت نداشتند، غافلگیر کرد. شخصیتپردازی خاص از جمله ویژگیهای غیرمنتظره این فیلم بود.
بارزترین نکته جهان با من برقص این است که بهخوبی میتواند تماشاگر را با خود همراه کند و به جهان داستانهای هرکدام از این رفقا بکشاند.
داستان اثر جهان با من برقص:
«جهان» بعد از جدایی از همسرش، با «آسا»، دخترش، برای زندگی به شمال میرود؛ اما چندوقت بعد متوجه میشود سرطان دارد و فقط تا دوماه دیگر زنده است. برای همین «بهمن»، برادر جهان، همهی دوستانش را برای دورهمبودن و جشنتولد جهان دعوت میکند. بعد از رسیدن دوستان جهان، «احسان» و «فرخ» که از قبل بهخاطر ازدواج فرخ با همسر سابق احسان از هم دلخور بودند، با هم بحث میکنند و درگیر میشوند. آسا هم که اطلاعی از بیماری پدرش ندارد، به پسری به نام «شایان» علاقهمند میشود و بهخاطر بیمحلیهای او تصمیم میگیرد با قرص خودکشی کند. جهان بهخاطر بیتوجهی و نادیدهگرفتنشدنِ خودش ازسوی دختر و دوستانش، افسرده میشود و تصمیم میگیرد خودش را به دار بزند؛ اما هنگامیکه از دار آویزان میشود، طناب پاره میشود و به زمین میافتد. او بهمرور متوجه میشود که حضور دوستانش و گذراندن وقت با آنها برای او کافی است.
پیام فیلم:
سروش صحت با این فیلم پیام صلح می دهد. نه به جهان و نه به دیگر کشورها بلکه به نسل ها. به نسلی که نمی تواند با پلنگ ها، رپر ها، شاخ های اینستا و به قولی هیولاهای بی هویت، پررو و عجول ارتباط بگیرد. در این فیلم به شکلی ریز و زیرپوستی نشان می دهد این نسل صریح و بی پروا که صراحتش ادب را زیر سوال می برد هم نسلی سیاه یا سفید نیست. بلکه او هم نسلی خاکستری است که شاید حرف هایی برای گفتن داشته باشد و بتوان با او حرف زد. نگاهی به زندگی دارد که خیلی هم بی معنا نیست. در جستجوی شادی است، بر اساس باور اشتباهی که خودمان به او دادیم. در جستجوی لذت است، بر اساس آموزش های نادرست روانشناسی در قرن اخیر. اگر سطحی می بیند، اگر سطحی حرف می زند ناشی از خوراک فکری است که رسانه ها و خودمان به خورد او داده ایم. شاید وقتش رسیده که دریابیم انسان برای یافتن شادی آفریده نشده است. رنج و شادی در کنار هم معنا پیدا می کند.
به گفته مارک منسون،
«آنچه موفقیت شما را تعیین می کند این پرسش نیست که
«می خواهید از چه چیزی لذت ببرید؟»،
بلکه پرسش درست این است که
«می خواهید چه رنجی را تحمل کنید؟».
راه شادکامی راهی پر از خراب کردن و سرافکندگی و شرمساری است.»
قطعا فیلم جهان با من برقص خالی از اشکال نیست. اما نقاط قوت فیلم آنچنان پررنگ است که پس از یکبار دیدن آن را ستایش خواهید کرد.
پیام اصلی فیلم در مواجهه با مرگ به چند جمله پایانی باز می گردد:
شاید مرگ را دوست نداشته باشم اما دیگر از آن نمی ترسم…
زمانی برای خانه ام پولی از دوستی قرض کردم، وقتی خواستم پولش را برگردانم گفت: این قرض توست برای دیگری…
جوایز فیلم:
سیمرغ سیمین بهترین کارگردانی (سروش صحت) در سیوهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر – ۱۳۹۸
دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد (علی مصفا) در سیوهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر – ۱۳۹۸
بازیگران فیلم:
- علی مصفا
- جواد عزتی
- هانیه توسلی
- پژمان جمشیدی
- سیاوش چراغی پور
- کاظم سیاحی
- بهار کاتوزی
- رامین صدیقی
- پاوان افسر
- شیوا بلوچی
- مهیار پوربابایی
- مهراب قاسم خانی
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.