معرفی سریال میخواهم زنده بمانم
سریال عاشقانه میخواهم زنده بمانم به کارگردانی شهرام شاه حسینی و تهیهکنندگی محمد شایسته از ۴ اسفند ۹۹ بهصورت اختصاصی در فیلیمو منتشر شد. این سریال با حضور ستارههای سینما و تلویزیون با قصهای در دل اتفاقات پرشمار دهه ۶۰ به سرپرستی مجید مولایی و به قلم پویا سعیدی و پوریا کاکاوند جان گرفته است.
همچنین تیتراژ سریال میخواهم زنده بمانم را خواننده صاحب سبک عرصه موسیقی همایون شجریان خوانده است. این سریال دارای دکور متفاوت و نوستالژیکی برای دهه شصتیهاست که تمامی لوکیشنها بازسازی و یا ساختهشدهاند.
خوب است بدانید:
شهرام شاهحسینی با ساخت سریال «میخواهم زنده بمانم» یکی از پر مخاطبترین سریالهای نمایش خانگی را تولید کرده است. این سریال پر ستاره در کنار معرفی بازیگران کمتر شناخته شده، جذابیت فراوانی را به همراه داشته است. به علاوه داستان منسجم و پر ماجرای این مجموعه، روایتی متفاوت از این دهه ملتهب را بیان میکند.
سریال «میخواهم زنده بمانم» از جمله سریالهای نمایش خانگی است که از ابتداء انتشار با استقبال مخاطبان مواجه شد.
خلاصه داستان:
ماجرا درباره زوج جوانی (با نقش آفرینی پدرام شریفی و سحر دولتشاهی) است که در آستانه وصال قرار دارند. پدر دختر (بابک کریمی) راننده کامیون است و اعضای خانواده برای او یک جشن تولد مخفیانه ترتیب داده اند. در میانه جشن، با دخالت مأمورها معلوم می شود که دربار کامیون مواد مخدر جا ساز شده و مرد حالا زیر تیغ است. تلاش دختر او را به مرد مرموزی به نام شایگان (حامد بهداد) می رساند که قدرت و نفوذ زیادی دارد و…
عوامل و بازیگران سریال:
در سریال میخواهم زنده بمانم، حامد بهداد، سحر دولتشاهی، پدرام شریفی، علی شادمان، آناهیتا درگاهی و مهران احمدی، آزاده صمدی، امیر نوروزی، مهدی حسینی نیا، فرید سجادی حسینی و بابک کریمی، افسانه چهره آزاد، عزت الله مهرآوران، محمدرضا مالکی، ناهید مسلمی، مهدی صباغی، بیژن بنفشه خواه و بهاره کیان افشار به ایفای نقش پرداختهاند.
کارگردان این سریال شهرام شاه حسینی است و نویسندگان آن هم پویا سعیدی، پوریا کاکاوند به تهیهکنندگی محمد شایسته که نامی شناختهشده محسوب میشود.
فضاسازی خنثی
داستان سریال میخواهم زنده بمانم در دهه ۶۰ شمسی روایت میشود؛ دورانی که برای بسیاری از افرادی که فضای آن را تجربه کردهاند، یادآور خفقانی است که بعدها و آهسته آهسته تغییر هویت داد. سریال در پرداخت به مشکلات فرهنگی دهه ۶۰ که عمدتا از نگاه نادرست سیاسی و اجتماعی نشات میگرفت، موفق ظاهر میشود. اینکه وقایع تلخ دهه ۶۰ که روزگاری پررنگترین خطوط قرمز جامعه ایران بودند پس از چهل سال اینگونه مورد انتقاد و تمسخر قرار میگیرند، نشان میدهد که جامعه ایران تا چه حد به مضحکبودن تاریخ معاصر خودش پی برده و دقیقا به همین دلیل است که سریال میخواهم زنده بمانم این اتمسفر دردناک را با ترکیبی از دو زاویه مورد انتقاد قرار میدهد.
زاویه نخست از جایی آغاز میشود که سریال تلاش میکند فضای خفقانآور دهه ۶۰ را با جزییات بیشتر به تماشاگرش نشان دهد اما در رسیدن به این هدف چندان امیدوارکننده ظاهر نمیشود. گریم شخصیتهایی مثل شیوا و هما شباهت زیادی با آرایش زنان در دهه ۶۰ ندارد. بنابراین تماشاگری که موضع تاریخی سریال را نداند با تماشای آن درک چندانی از شکلگیری روایت آن در دهه ۶۰ به دست نمیآورد.
اما زاویه دوم که تلاش میکند نقاط ضعف زاویه اول را پنهان کند، موفقتر ظاهر میشود. سریال در تلاش برای نشاندادن فضای خیابانها، اتومبیلها و پوشش مردان اندکی موفقتر به نظر میرسد. کاملا واضح است که عوامل سریال برای به تصویرکشیدن فضای متفاوت دهه ۶۰ هزینه زیادی کردهاند و دکورهای ارزشمندی را به کار گرفتهاند.
شخصیتپردازیهای گوناگون
برگ برنده اصلی سریال میخواهم زنده بمانم بازیگران شناختهشده و صدای همایون شجریان نیست. این سریال به واسطه شخصیتپردازی قابل اتکایی که به شخصیتهای اصلیاش هدیه میدهد به عنوانی محترم و دلنشین تبدیل میشود که ارتباط خوبی میان شخصیتهایش با تماشاگر برقرار میکند. با این حال این مسئله شامل همه شخصیتهای سریال نمیشود. برای مثال شخصیت هما حقی یک با پردازش بینظیر همه ویژگیهای شخصیتیاش جای تردیدی برای تماشاگر قرار نمیدهد.
اگرچه این شخصیتپردازی بیبدیل با هنرنمایی تحسینبرانگیز و مثل همیشه بینقص سحر دولتشاهی حتی کاملتر هم میشود اما بررسی شخصیت امیر شایگان نشان میدهد که این مسئله شامل همه شخصیتهای سریال هم نیست. در قسمت پنجم سریال که مدتی پیش منتشر شده، تلاشهایی برای برطرفکردن نقاط ضعف سایر شخصیتها صورت میگیرد و این رویداد نشان میدهد که سریال به خوبی از اهمیت پردازش سایر شخصیتهایش آگاه است.
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
گردآوری: صبا طاهری