خانم متأهل بیاد دایرکت!
عکسی اروتیک(شهوت انگیز) از یک زن و گاهی یک جملهٔ جنسی وسوسه انگیز برای مخاطبان مرد در زیر یا روی عکس، دعوت به بازدید از صفحهٔ استوری اینستاگرام یا کانال تلگرام و پس از آن طوفان کامنت های مختلف جنسی، کامنت هایی که فاش کنندهٔ فانتزی ها و خیال پردازی های سکسی متقاضیانی اند که از طریق این کامنت‌ها در جست و جوی یک شریک جنسی مهیج هستند.
بخش کامنت برخی از پست‌های اینستاگرامی را می‌توان بازارچه های جنسی ایران و آگهی های رایگان حوزۀ سکس در ایران قلمداد کرد، که با خواندن برخی از آنها از تعجب پیشانی آدم چین میخورد!
آنچه در این نوشته به آن می پردازم کامنتی است که به وفور در زیر این عکس‌ها دیده می‌شود: «خانم متاهل بیاد دایرکت.» صفحه شخصی بیشتر نویسندگان این نوع کامنت در اینستاگرام عمومی است.
یکی از مفاهیمی که به ما کمک می‌کند مسئلهٔ نظم اجتماعی را درک کنیم نظارت اجتماعی است.
جامعه شناسان نظارت اجتماعی را به دو قسمت نظارت درونی و نظارت بیرونی تقسیم می‌کنند. وضعیت مطلوب در هر جامعه وجود نظارت درونی است، یعنی وضعیتی که در آن فرد رعایت هنجارهای اجتماعی را در خود درونی کرده باشد. مفاهیمی مانند اخلاق نیز عمدتاً به نظارت درونی نزدیک اند. منظور از نظارت بیرونی ورود نهادهای جامعه به عرصهٔ رعایت هنجارهای اجتماعی است.
جامعه شناسان نظارت بیرونی را نیز به دو قسمت تقسیم می‌کنند:
نظارت بیرونی از طریق نهادهای اجتماعی رسمی و نظارت بیرونی از طریق نهادهای اجتماعی غیر رسمی پلیس، دادگاه، مدیر مدرسه و رئیس کارگزینی اداره مثال‌هایی از نهادهای اجتماعی رسمی‌اند. در این نهادها، مقررات مکتوبی برای طرز رفتار وجود دارد و فرد با نقض آنها مجازات می‌شود. همسایه، همکار، دوست، آشنا، فامیل و اعضای خانواده مثال‌هایی از ناظران غیررسمی اجتماعی‌اند.
در این مقررات مکتوب وجود ندارد و فرد عمدتاً نگران از دست دادن آبرو و خراب شدن وجهه یا شهرت اجتماعی‌اش است. درواقع، فرد هنگام نقض کردن قواعد رفتار اجتماعی نگران است آشنایان او را ببینند. این همانی چیزی است که در اجتماع سنتی به آن «چشم دروهمسایه» می‌گوییم.
در سال های اخیر، ارتباط بین فضای مجازی و پورنوگرافی یکی از عرصه‌های مهم تحقیق در بین محققان رسانه بوده است. در همین ارتباط، واژگانی مانند «لاس زدن مجازی»، «کاربران تکدست اینترنت»، «هیزی گری مجازی»، «ارگاسم مجازی»، و ده ها واژۀ دیگر ساخته شده‌اند که بیانگر اهمیت یافتن عرصهٔ مجازی در مسائل جنسی‌اند.
برای مثال، منظور از «کاربران تکدست اینترنت» کسانی هستند که از یکدست برای نگه داشتن گوشی و تماشای تصاویر سکسی و از دست دیگر برای خودارضایی استفاده می‌کنند.
به کامنت «زن متاهل بیاد دایرکت» برگردیم:
سال‌ها قبل متأهل بودن یک زن دلیلی کافی بود تا جوانان جویای ارتباط جنسی آزاد از او چشم بپوشند. در این خصوص، معمولاً نه ترس بلکه توجیهی اخلاقی موجب اجتناب از ارتباط با یک زن متاهل می‌شد. این همان مکانیسم نظارت درونی بود که قبلاً توضیح دادم.
ظاهراً نظارت درونی در جامعۀ ایرانی روز به روز ضعیف تر شده است که چنین کامنتی بی محابا در زیر تصاویر نوشته می‌شود.
علاوه بر نظارت درونی، پرسش آن است که آیا اهمیت نظارت اجتماعی غیر رسمی، یعنی نگرانی از بی آبرو شدن و تخریب وجههٔ اجتماعی، نیز در ایران در حال کم رنگ شدن است.
آیا این کاربران نگران نیستند چنین کامنتی را دوستان و آشنایانشان ببینند؟
در نهایت آن که پاسخ مثبت زنان متأهل به این نوع کامنت‌ها می‌تواند دلیلی باشد بر رشد آن در فضای اینستاگرام؟
من معتقدم شبکه های اجتماعی در ایران بارِ سایر مسائل اجتماعی را بر دوش می کشند – مسائلی که در جای خود به شکل منطقی حل نشده اند – اما نگران جامعه ای هستم که روزی در آن نه نظارت درونی (اخلاق) اثر گذار باشد نه نظارت اجتماعی غیررسمی.
سخن پایانی آن که موفق شدم با یکی از این کاربران اینستاگرام، که جوانی دهه هشتادی است، گفت وگوی کوتاهی بکنم. جمله هایش قابل تأمل است:
من مزاحم کسی نمی‌شم… من پیشنهادم رو مطرح می‌کنم. هر زن متأهلی دلش خواست می‌آد و دلش نخواست نمی آد دیگه… به نظر شما من به حقوق کسی تجاوز کردم؟… هر زنی اختیار داره، من که اختیار اونا رو ازشون نگرفتم… من می‌خوام از زندگی لذت ببرم…. می‌خوام تجربه های جنسی متنوع داشته باشم… من برای خودم زندگی می‌کنم. به دیگران چه؟… دوستام تا حالا با چند تا زن متاهل رابطه داشتن، مشکلی هم پیش نیومده… هیچ اجباری در کار نیست!
از کتاب: لذت آنی تا ملال فوری
نویسنده: فردین علیخواه
اگر به بخش فرهنگ و هنر علاقمند هستید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
