دست از مقایسه با دیگران بردارید
مقایسه و پایین‌تر دانستن خود از دیگران دلیل اصلی آشفتگی ذهنی و رنج عاطفی است.
_ «ای کاش به اندازه‌ی دوستم جذاب بودم.»
_ «چرا به اندازه‌ی برادرم باهوش نیستم؟»
_ «اونا خیلی بیشتر از ما پول دارن».
_ «فلانی همیشه در حال سفره، ولی من نمی‌تونم سفر کنم».
در حالی که دائم به دیگران فکر می‌کنیم و آنها را دلیل بدبختی مان می‌دانیم شاید این افکار از کنترل خارج و باعث داشتن حس بدی به خودمان شوند.
وقتی خودمان را با موفقیت‌ها، دارایی‌ها یا خصوصیات دیگران محک می‌زنیم، شرایط را برای از هم پاشیدن روابطی فراهم می‌کنیم که شاید پرثمر باشند.
استیو و بری، در نویسندگی و کارآفرینی، دیده اند که مقایسه با افراد دیگری را که از خودشان موفق تر هستند چقدر آسان است. بری می‌گوید: در دام محک زدن خودم با موفقیت‌های همکارانم افتادم. باعث شد دیگه روی کار خودم تمرکز نداشته باشم، احساس کنم شایسته نیستم و حسادت کنم، تا زمانی که دوباره جایگاه خودم رو پیدا کردم و متوجه شدم که راه خودم رو دارم که باید با اطرافیانم متفاوت باشه».
مقایسه به قدری احساسات منفی به وجود می‌آورد که نه تنها آرامش فکری‌تان را از بین می‌برد، بلکه به روابط تان هم لطمه وارد می‌کند.
هر چه بیشتر خودتان را با دیگران مقایسه کنید، احساس تان به خودتان و طرف دیگر بدتر می‌شود. احساس حسادت، غبطه، شرم، گناه، خجالت، باعث بهبود روابط یا جذابیت شما در نگاه دیگران نمی‌شود.
گرچن روبین، نویسنده‌ی یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها از نگاه نیویورک تایمز به نام پروژه ی خوشبختی، می‌گوید:
«احساسات منفی مثل تنهایی، حسادت و گناه در زندگی شاد نقش مهمی ایفا می‌کنن. این احساسات نشونه های بزرگ و قدرتمندی برای لزوم تغییر چیزی در زندگی هستن».
همه ی ما هر از چند گاهی خودمان را با دیگران مقایسه می‌کنیم و گاهی مقایسه به ما انگیزه می‌دهد پیشرفت کنیم یا تلاش کنیم به خصوصیتی که در دیگران می‌بینیم دست پیدا کنیم. ولی هنگامی که مقایسه این «نشونه های بزرگ و قدرتمند» را به دنبال دارد، یعنی وقتش رسیده است که وارد عمل شویم.
پرهیز از مقایسه و احساساتی که همراه با آن هستند به تلاش ذهنی نیاز دارد. مسیر خودتان را دنبال کنید و تبدیل به بهترین شخصی شوید که شما می‌توانید باشید.
در اینجا، سه تمرین ساده و کوتاه ارائه می‌دهیم که به کمک آنها می‌توانید دست از مقایسه ی خود با دیگران بردارید:
تمرین ۱: تمرین پذیرش بی قید و شرط خود
هرقدر هم خود را با دیگران مقایسه کنید، غصه بخورید و در این باره فکر کنید، نمی توانید هویت تان، ظاهرتان، موفقیت هایتان یا دارایی هایتان را در این لحظه عوض کنید.
کسی که حالا هستید یگانه چیزی است که در اختیار دارید؛ حداقل امروز این طور است.
به جای مقاومت در برابر این شخصیت، آن را بپذیرید. قبولش کنید. بپذیرید که وضعیت کنونی تان هیچ ایرادی ندارد.
اگر فقط یک لحظه خودتان را بی‌قیدوشرط بپذیرید، احساس رهایی و قدرت می‌کنید.
تمرین ٢: آنچه را می‌توانید تغییر دهید.
الهی دان آمریکایی، راینهولد نیبور به دلیل نوشتن دعای آرامش مشهور است، که در آن نوشته است:
پروردگارا، به من آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را نمی‌توانم تغییر دهم و شهامتی عطا کن تا تغییر دهم آنچه را می‌توانم و خردی به من عطا کن تا این دو را از هم تمییز دهم.
دستیابی به آرامش، شهامت و خردی که نیبور برایش دعا می‌کند، برای تعدیل حسرت ها و ناامیدی تان با واقع‌گرایی ابزارهای عملی در اختیارتان می‌گذارد.
مقایسه‌ی خودتان با افراد دیگری که تحسین شان می‌کنید، برای بهتر شدن، به درجات بالاتر رسیدن و ارتقا زندگی‌تان الهام بخش تان می‌شود. ولی گاهی هر قدر هم تلاش کنید، باز هم نمی‌توانید به موفقیت‌های فرد خاصی دست پیدا کنید. شاید هرگز شبیه دوست‌تان که مدل است نشوید یا به اندازه‌ی پسرعموی میلیاردرتان ثروتمند نشوید.
به جای آنکه کورکورانه در حسرت چیزی باشید که ندارید، با فیلتر خرد درونی تان تصمیم‌گیری کنید. چه چیزهایی را می‌توانید تغییر دهید؟ چه چیزهایی را می‌خواهید تغییر دهید؟ به ارزش‌ها و اولویت‌های زندگی‌تان برگردید و به جای تلاش برای تقلید از دیگری که شاید ارزش‌ها و اولویت‌های متفاوتی داشته باشد، به کمک این فهرست زندگی‌تان را بر اساس شرایط خودتان تعریف کنید.
شاید گاهی چیزی را بخواهید که نمی‌توانید داشته باشید ولی با نداشته‌هایتان تمام تلاشتان را بکنید. روی نقاط قوت خود تمرکز کنید و باز
هم پذیرش خود را تمرین کنید.
تمرین ٣: همیشه شکرگزار باشید.
مقایسه باعث می‌شود داشته هایمان را نبینیم. به قدری روی داشته های دیگران و اینکه به پای آنها نمی‌رسیم تمرکز می‌کنیم که همه ی موهبت هایمان را از یاد می‌بریم.
مسأله این است که تصمیم بگیریم نیمه ی پر لیوان را ببینیم، نه نیمه ی خالی و برای داشتن این نیمه ی پر شکرگزار باشیم.
صبح که از خواب بیدار می‌شوید، قبل از اینکه از رختخواب بیرون بیایید، در ذهن‌تان همه ی خوبی‌های زندگی‌تان را مرور کنید و یکی دو دقیقه روی هر یک تمرکز کنید.
قبل از خواب هم این کار را انجام دهید.
می توانید موهبت هایتان را یادداشت کنید تا بیشتر شکر گزارشان باشید. در پایان روز، تمام اتفاقات خوب آن روز را مرور کنید و آنها را بنویسید.
یک لحظه به این فکر کنید که زندگی‌تان بدون کسانی که دوستشان دارید، خانه تان، سلامتی تان و غیره، چطور می‌شد.
وقتی به از دست دادن موهبت هایتان فکر می‌کنید می‌فهمید چقدر خوشبخت هستید.
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
