اختلال بیش فعالی و کم توجهی (ADHD) چیست؟
اختلال بیش فعالی و کم توجهی (ADHD) چیست؟
اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (به انگلیسی: ADHD) نوعی اختلال سلامت روانی است که در سراسر دنیا شایع بوده و کودکان و بزرگسالان از آن رنج می برند. این بیماری به دو نوع تقسیم می شود و هر نوع علائم مختلفی دارد که با روش های متفاوت درمان می شوند.
در ادامه قصد داریم درباره اختلال ADHD و علل، علائم و روش های درمان آن صحبت کنیم. با ماه خاتون همراه باشید.
اختلال ADHD چیست؟
اختلال ADHD نوع اختلال روانی است که می تواند به رفتارهای بیش فعال و تکانشی غیر طبیعی در فرد منجر شود. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در تمرکز روی یک کار یا نشستن آرام و طولانی مدت در یک جا دچار مشکل باشند.
این اختلال هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می شود.
علائم ADHD
علائم اختلال بیش فعالی و کمبود توجه طیف گسترده ای از رفتارها را شامل می شود که برخی از آن ها عبارتند از:
- مشکل در تمرکز یا توجه در انجام کارها
- فراموش کردن تکمیل کارها
- به راحتی دچار حواس پرتی شدن
- مشکل در آرام نشستن یک جا
- قطع کردن صحبت دیگران
افراد مبتلا به این عارضه ممکن است برخی یا همه علائم را تجربه کنند، علائم به نوع اختلال بستگی دارد.
انواع ADHD
برای تشخیص دقیق تر، این اختلال به سه گروه تقسیم بندی شده است که شامل موارد زیر می باشد:
- عمدتا بی توجه
- عمدتا بیش فعالی – تکانشی
- ترکیبی از هر دو
۱. عمدتا بی توجه
در این نوع اختلال همان طور که از نامش مشخص است فرد در تمرکز، تکمیل کار و دنبال کردن دستورالعمل ها به شدت دچار مشکل است.
از آن جا که کودکان مبتلا به این عارضه معمولا باعث بروز اختلال در کلاس نمی شوند این مشکل عمدتا به درستی تشخیص داده نمی شود و بیشتر در دختران مبتلا به ADHD دیده می شود.
۲. عمدتا بیش فعالی – تکانشی
افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعالی و تکانشی از خود نشان می دهند که شامل بی قراری، قطع کردن صحبت دیگران و مشکل در انتظار رسیدن نوبت شان می باشد.
عدم توجه در این نوع اختلال کمتر از نوع قبل است اما ممکن است فرد گاهی با مشکل تمرکز در کارها نیز مواجه شود.
۳. ترکیب هر دو
این نوع ADHD شایع ترین نوع است و در آن افراد مبتلا ترکیبی از علائم کم توجهی و بیش فعالی را از خود نشان می دهند. این علائم شامل عدم توانایی در توجه، تمایل به تکانشی بودن و انرژی بیش از حد می باشد.
نکته: نوع اختلال نحوه درمان آن را مشخص می کند و از آن جا که نوع ممکن است با گذشت زمان تغییر کند، درمان نیز ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد.
مقایسه اختلال نقص توجه (ADD) و بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD)
اختلال نقص توجه یک اصطلاح قدیمی است که در گذشته برای توصیف افرادی که دچار کمبود توجه بودند اما علائم بیش فعالی نداشتند استفاده می شد اما امروزه این اختلال زیر گروهی از ADHD محسوب می شود که عمدتا بی توجه نام دارد. این در حالیست که ADHD نام اصلی اختلال است، این نام سال ۲۰۱۳ رسمی شده است.
نقص توجه در بزرگسالان
در بیش از ۶۰ درصد کودکان مبتلا به ADHD علائم بیماری تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند اما در بسیاری از آن ها علائم با افزایش سن کاهش یافته یا دفعات بروز آن کمتر می شود.
درمان این اختلال از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا در صورت عدم درمان می تواند روی جنبه های مختلف زندگی در بزرگسالی اثر منفی بگذارد. به عنوان مثال مواردی همچون مشکل در مدیریت زمان، فراموشی و بی حوصلگی ممکن است در محل کار، خانه و روابط مختلف فرد مشکل ایجاد کنند.
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
