فواره تروی
فواره ی تروی یکی از شاهکارهایی است که در شهر رم وجود دارد. رم از کهن ترین شهر های جهان به حساب می آید به همین خاطر آثار باستانی متعددی در آن کشف شده است.
نام های دیگری که به این جاذبه دیدنی اطلاق می گردد فواره آرزوها یا آبنمای دختر دوشیزه است.
فواره تروی بسیار زیباست. و چند مجسمه کوچک و بزرگ را هم در خود جای داده که هر یک از آنها داستانی خاص در ورای شان وجود دارد. با دیدن این فواره متوجه خواهید شد. که چرا رم لقب «مهد فرهنگ و هنر» را دارد. این آبنما با افسانه های رومی در هم آمیخته و روایتگر داستان های گوناگونی است.ارتفاع این فواره ۲۶ متر و عرض آن ۲۰ متر است.
تروی بزرگترین فواره دوران باروک در رم و یکی از معروف ترین آبنماهای جهان است.کار روی فواره در سال ۱۷۳۲ شروع و در سال ۱۷۶۲ بدست جوزپه پانینی تکمیل شد.
باوری قدیمی وجود دارد. که اگر کسی به داخل فواره تروی سکه پرتاب کند. روزی مجددا به رم باز خواهد گشت. بر همین اساس روزانه حدود ۳۰۰۰ سکه در داخل حوض این فواره انداخته میشود.
این افسانه ی جالبی است، که آب موجود در این فواره آرزو هارا برآورده میکند. و هرکس یکبار از آن دیدن کند، دوباره به رم باز خواهد گشت،اینگونه است که پشت به فواره می ایستند. با دست راست از شانه راست دو سکه می اندازند، یکی بخاطر برگشت به رم و دیگری بخاطر آرزوها ! سکه ها هر شب جمع آوری میشوند و دولت آنها را به افراد نیازمند هدیه میدهد.
بر اساس یکی دیگر از افسانه هایی که در رابطه با این چشمه وجود دارد، ۱۹ سال قبل از میلاد مسیح سربازانی با ضعف بدنی بسیار شدید در اطراف شهر رم بودند و هیچ امیدی به زنده ماندن نداشتند. که به یکباره دختر دوشیزه ای آن ها را دیده و مسیر چشمه را به آن ها نشان می دهد. تا آن ها بتوانند از مرگ نجات پیدا کنند.
به همین دلیل نام آبنمای دختر دوشیزه را برای آن انتخاب کرده اند. بعد از چند سال، آب این چشمه مقدس به مناطق مختلفی از شهر هدایت شد تا افراد بتوانند از آن بهره ببرند.
گردآوری:مرسده رنجبر
