یادداشتی زیبا از نِلسون ماندلا
«قهرمان کسی است که کاری که باید انجام شود را به موقع انجام دهد.»
نلسون ماندلا
من باور دارم…
که دعوا و جر و بحث دو نفر با هم به معنی این که آنها همدیگر را دوست ندارند نیست و دعوا نکردن دو نفر با هم نیز به معنی این که آنها همدیگر را دوست دارند نیست.
من باور دارم…
که هر چقدر دوستمان خوب و صمیمی باشد هر از گاهی باعث ناراحتی ما خواهد شد و ما باید بدین خاطر او را ببخشیم.
من باور دارم…
که دوستی واقعی به رشد خود ادامه خواهد داد حتی در دورترین فاصله ها. عشق واقعی نیز همین طور است.
من باور دارم…
که ما میتوانیم در یک لحظه کاری کنیم که برای تمام عمر قلب ما را به درد آورد.
من باور دارم…
که زمان زیادی طول میکشد تا من همان انسانی بشوم که میخواهم.
من باور دارم…
که همیشه باید کسانی که صمیمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زیبا و دوستانه ترک گویم زیرا ممکن است آخرین باری باشد که آنها را میبینم.
من باور دارم…
که ما مسئول کارهایی هستیم که انجام میدهیم، صرف نظر از این که چه احساسی داشته باشیم.
من باور دارم…
که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم، او مرا تحت کنترل خود در خواهد آورد.
من باور دارم…
که قهرمان کسی است که کاری که باید انجام شود را به موقع انجام دهد، صرف نظر از پیامدهای آن.
من باور دارم…
که گاهی کسانی که انتظار داریم در مواقع پریشانی و درماندگی به ما ضربه بزنند، به کمک ما میآیند و ما را نجات میدهند.
من باور دارم…
که گاهی هنگامی که عصبانی هستم حق دارم که عصبانی باشم اما این به من این حق را نمیدهد که ظالم و بیرحم باشم.
من باور دارم…
که بلوغ بیشتر به انواع تجربیاتی که داشته ایم و آنچه از آنها آموخته ایم بستگی دارد تا به این که چند بار جشن تولد گرفته ایم.
من باور دارم…
که همیشه کافی نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهی باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم.
من باور دارم…
که صرف نظر از این که چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.
من باور دارم…
که زمینه ها و شرایط خانوادگی و اجتماعی بر آنچه که هستم تأثیرگذار بودهاند اما من خودم مسئول آنچه که خواهم شد هستم.
من باور دارم…
که نباید خیلی برای کشف یک راز کند و کاو کنم، زیرا ممکن است برای همیشه زندگی مرا تغییر دهد.
من باور دارم…
که دو نفر ممکن است دقیقاً به یک چیز نگاه کنند و دو چیز کاملاً متفاوت را ببینند.
من باور دارم…
که زندگی ما ممکن است ظرف تنها چند ساعت توسط کسانی که حتی آن ها را نمی شناسیم تغییر یابد.
من باور دارم…
که گواهی نامهها و تقدیر نامههایی که بر روی دیوار نصب شدهاند برای ما احترام و منزلت به ارمغان نخواهند آورد.
من باور دارم…
که کسانی که بیشتر از همه دوست شان دارم خیلی زود از دستم گرفته خواهند شد.
من باور دارم…
شادترین مردم لزوماً کسی که بهترین چیزها را دارد نیست بلکه کسی است که از آن چیزهایی که دارد بهترین استفاده را میکند…
کتاب: حالا که به لبخند رسیدیم
نویسنده: حسن آدینه زاده
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.