۱۷ شهریور روز جهانی بازیگر
بازیگری صادقانه زندگی کردن، در شرایط محیطی فرضی نمایش است، بر خوردی صادقانه با دیگر بازیگرانی است که بر روی صحنه اند تا هدفی مشخص دنبال شود.
بازیگر مثل هر انسان زنده صاحب صدا ، چهره و حالتی خاص است که با سرشت او آمیخته ومختص به خود اوست .بازیگر باید این همه را تغییر دهد تا بتواند خودش را با نقشی که بر عهده اش می گذارند تطبیق دهد.
روز جهانی بازیگر در ۸ سپتامبر برابر با ۱۷ شهریور است که بازیگران و طرفداران بازیگری آن را جشن می‌گیرند. این روز با ۱۴ اردیبهشت که در ایران به‌عنوان روز بازیگر نام گذاری شده است، متفاوت است. در تمام جهان بازیگران بخش مهمی از تاریخ بشریت و هنر بوده‌اند و داستان‌هایی از عشق و تراژدی را روایت می‌کنند و به تخیلات افراد زیادی در دنیا الهام می‌بخشند.
آشنایی با روز جهانی بازیگر
روز جهانی بازیگر از دو جهت بسیار روز مهمی است:
_ از یک سو، روز خوبی است که به بازیگری و بازیگران مختلفی که در زندگی ما تأثیر گذاشته‌اند ادای احترام کنیم. برای مثال ممکن است به یک بازیگر علاقه داشته باشید و از تماشای فیلم‌های او لذت ببرید او در زندگی شما بسیار مؤثر بوده باشد. به همین جهت به خاطر نقش مهمی که او در زندگی شما داشته است، این روز را به احترام او گرامی می‌دارید.
_ از جهت دیگر روز جهانی بازیگر برای کسانی که در این حرفه مشغول به کار هستند، محرکی است که تلاش خود را دو چندان کنند که در این حرفه به سطح بالاتری برسند. همچنین این روز برای کسانی که آماتور یا تازه وارد هستند، می‌تواند محرکی باشد که با تلاش، خود را به یک بازیگر تمام عیار تبدیل کنند.
تاریخچه بازیگری
در معنای واقعی تاریخچه ی بازیگری به روز های نخستین زندگی بشری باز می گردد.و در جوامع اولیه که زندگی عمدتاً میتنی بر زندگی قبیله ای و دسته جمعی بود.، قدرتمندترین فرد قبیله عنوان رئیس قبیله را از آن خود می کرد. رئیس قبیله که تا حدودی پدر سالار قبیله بود برای تهیه ی معاش قبیله به شکار حیوانات می رفت.
در چنین جامعه کوچکی که قدرتمند، قدرتمند می ماند. رئیس قبیله بعد از هر شکار در پی آن بود که با بیان و اغراق شکارش عظمتش را در ذهن اهالی حفظ کند.اما از آن جایی که هنوز بشر به مرحله تکلم نرسیده بود.، رئیس قبیله پوست حیوان را بر روی خود می انداخت و با حرکات بدنی شروع به نمایش می کرد تا قصه ی شکارش را برای دیگران بیان کند.
اغراق و شکل مندی در نحوه ی بیانش قابل تفکر است که با توجه به خطراتی که قبیله را تهدید می کرد.، قبیله به منظور محافظت از خویش شب های با تقلید صدای حیوانات و رقص دور آتش به دور کردن حیوانات می پرداخت. و این نحوه ی بیان پس از هر شکار، به مرور زمان به آیین تبدیل می شود. این آیین ها وقتی جنبه سرگرمی پیدا می کنند، به نمایش تبدیل می شوند.
بازیگری بی شک همان انجام رویدادهاست. اما بازیگری هنرمندانه انجام یک عمل خلاقه براساس تکنیک می باشد و به همین خاطر است بازیگری سخت ترین و دشوارترین هنرهاست!
به صورتی که بازیگری را با کار در معدن نیز مقایسه می کنند. بسیاری از بازیگران بوده اند که شرایطی سخت تر از کار در معدن را تحمل کرده اند. این شرایط در سینما بیش از تئاتر قابل تامل است زیرا بحث محیط در فیلم، مانند جنگل یا کویر، بازیگر را وادار به تلاشی مضاعف می کند.
کلام آخر
همه ما بازیگر سکانسی از زندگی هستیم. بازیگرانی که بر روی صحنه زندگی نقش هایی متفاوت را ایفا می کنیم، گاهی لبخند بر چهره داریم و گاهی گریه هایی از شادی و غم، گاهی در پشت چهره آشوب زده و نگران نقاب شادی بر چهره می زنیم و گاهی برعکس..
به هر حال همه ما آمده ایم تا نقش آفرینی کنیم و هر کدام به نوعی بازیگر باشیم. بازیگری که خوب یا بد را خودمان تعیین می کنیم، هم کارگردانش هستیم و هم بازیگرش..
۱۷ شهریور روز جهانی بازیگر مبارک
اگر به بخش سینما علاقمند هستید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
معرفی فیلم میان ستاره ای
گردآوری:صبا طاهری
