ورزش پاراگلایدر!

 در سلامتی, ورزش

پرواز با پاراگلایدر یا پرش با پاراگلایدر یک ورزش تفریحی و رقابتی است، که رویای دیرینه بشر را تحقق بخشیده است. ورزش پاراگلايدينگ یک ورزش هوایی مهیج و جذاب است. كه هزاران نفر در سرتاسر جهان با آن به پرواز در آسمان درآمده و از آن لذت می‌برند.

ورزش پاراگلایدر (پاراگلایدینگ):

پاراگلایدینگ یا چتربال سواری یا یک ورزش تفریحی است. که در هنگام پرواز، خلبان آن، پروازی با ویژگی‌هایی مثل سبک وزنی و پرواز آزاد را به طور همزمان با یک چتربال  که در واقع نوعی بادپر است تجربه می‌کند. باد موثرترین عنصر در پرواز پاراگلایدر می باشد.

شاخه‌ای از این ورزش مختص سرعت است. در این ورزشی که از پاراگلایدر با بال‌های کوچک‌تر استفاده می‌شود صرفاً دستیابی به‌سرعت مطرح است. و بعضاً این وسیله پرنده توان اوج‌گیری را نخواهد داشت. خلاصه این ورزش مال دویدن مسابقه‌دهنده در مسیر اولیه بلند شدن و کسب سرعت بوده. البته ممکن است در مسیر دویدن زمین نیز لمس شود و چون فقط کسب سرعت مهم است اوج‌گیری در آن، جایی نخواهد داشت.

تاریخچه پاراگلایدر:

نخستین قدم ها در جهت شکل گیری چتربال در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط ناسا صورت گرفت. در آن دوره برای کاهش آسیب سفینه های فضایی به هنگام فرود از چتر استفاده می شد. این روش تا پیش از اختراع شاتل ها رواج داشت. ولی در خلال این مطالعات فعالیت های مثبتی در جهت پیشرفت چترهای اتوماتیک و سقوط آزاد انجام گرفت. تا سال ۱۹۸۵ میلادی وسیله ای به نام چتربال وجود نداشت. تا این که در حدود سال ۱۹۸۶ میلادی کوهنوردان سوئیسی برای پایین آمدن از کوه از پاراگلایدر استفاده کردند.

البته وسیله ای که آنها از آن استفاده می کردند بیشتر به چتر سقوط آزاد شباهت داشت. و به مرور زمان به شکل امروزی تغییر شکل داد. پایین آمدن از کوه با چتربال انگیزه ای شد برای پیشرفت این ورزش بطوری که امروزه به ورزشی مستقل در نقاط گوناگون جهان تبدیل شده است. در این راستا کارخانه هایی برای تولید پاراگلایدر  به وجود آمد که در پیشرفت و تکامل چتربال بسیار مؤثر بودند.

با اختراع کایت در دهه ۷۰ میلادی، پرواز جنبه مردمی تری بخود گرفت. ولی پرواز با کایت به دلایلی مثل سختی فراگیری، حمل و نقل و وزن، برای همه آسان نبود. اواسط دهه ۸۰ میلادی و با آمدن پاراگلایدر، بخشی از این مشکلات حل شد و پرواز دیگر مختص افراد خاص نبود.

عناوین لازم برای پرواز با پاراگلایدر:

پرواز با پاراگلایدر مثل دیگر فعالیت ها احتیاج به امکانات و ابزار دارد. که استفاده بعضی از آن ها اجباری و بعضی دیگر پرواز و لذت آنرا بیشتر و راحت تر می نماید. از جمله ابزار پاراگلایدر عبارتند از:

  • کلاه ایمنی
  •  چتر نجات
  •  رادیو بیسیم
  • دستکش
  •  هارنس
  •  لباس استرج
  •  پوتین
  •  ایربگ

ابزارهای مورداستفاده در ورزش پاراگلایدر:

در زیر چند ابزار مهم که در ورزش پاراگلایدر موردنیاز می‌باشند را معرفی می‌کنیم:

۱)ترمز (Brakes):

دسته‌های کنترلی که در دستان خلبان دارد، به نام Brakes شناخته می‌شوند. که به لبه حمله بال در سمت چپ و راست متصل هستند. این وسیله اصلی‌ترین و مهم‌ترین ابزار کنترل پاراگلایدر برای تعیین جهت و چرخش آن پیش از فرود است.

۲) جابه‌جایی وزن:

برای تعیین جهت حرکت پاراگلایدر، خلبان علاوه بر استفاده از بندهای Brakes از طریق جابه‌جایی مرکز ثقل بدن و با تحرک خود به این امر کمک می‌کند. هنگامی‌که نیاز به تغییر مسیرهای کوچک باشد و نمی‌توان از این بندها استفاده کرد، جابه‌جایی وزن به‌تنهایی نیز می‌تواند برای کنترل مورداستفاده قرار بگیرد.

۳) اهرم سرعت (Speed Bar):

این ابزار توسط پای خلبان کنترل می‌شود و به لبه حمله بال پاراگلایدر متصل است. این ابزار برای افزایش سرعت استفاده می‌شود که عملکرد آن از طریق کاهش زاویه حمله بال پاراگلایدر و یا همان چتری که بر فراز آن قرار دارد صورت می‌پذیرد. به یاد داشته باشیم که نخ‌های Brakes تنها قادر به کاهش سرعت پاراگلایدر از میزان سرعت بهینه پرواز هستند.

نحوه‌ی پرتاب در ورزش پاراگلایدر:

پرتاب، نخستین مرحله از پرواز ورزش پاراگلایدر است که با دویدن خلبان روی زمین صورت می‌پذیرد. البته در مورد پاراموتورها، خلبان نیاز بد دویدن ندارد چراکه نیروی موتور وی را به سمت جلو هل می‌دهد؛ مانند سایر وسایل هواپیمایی بدون موتور، پرتاب پیش از پرواز پاراگلایدر نیز به سمت روبه‌رو به باد انجام می‌شود. بسته به‌سرعت باد، نحوه پرتاب پاراگلایدر متفاوت خواهد بود که شامل پرتاب رو به باد و پرتاب پشت به باد است.

پرتاب رو به باد:

در مواقعی که سرعت باد کم است، با دویدن خلبان به سمت باد، هوا به درون کانال‌های هوا واقع در لبه حمله می‌رود و فشار هوای ایجادشده در اثر دویدن خلبان به داخل این کانال‌ها رفته و باعث باد شدن و شکل گرفتن بال می‌شود.

پرتاب در جهت عکس باد:

در مواقعی که باد شدید می‌وزد در ابتدا خلبان رو به باد می‌ایستد تا هوا به درون بال‌ها رفته و شکل بال برای پرواز را به خود بگیرد، سپس خلبان پشت به باد قرارگرفته و دویدن را آغاز می‌کند.

طول مدت پرواز پاراگلایدر بستگی به شرایط آب و هوایی دارد و بطور میانگین بین ۱۵ الی ۲۰ دقیقه به طول می انجامد.

اوج‌گیری در ورزش پاراگلایدر:

براثر تابش خورشید به سطح زمین و متعاقباً گرم شدن آن، برخی عوامل زمینی گرمای بیشتری را نسبت به سایر عوامل جذب می‌کنند؛ مانند صخره‌های سنگی و یا ساختمان‌های بلند و درازای این جذب زیاد باعث تولید جریان‌های هوای گرم در اطراف خود می‌شوند که این جریان‌ها به سمت بالا می‌روند. هنگامی‌که یک خلبان بتواند یک ستون هوای گرم بالارونده را پیدا کند، باید سعی کند تا با انجام پروازهای گردشی در پیرامون این ستون، خود را همواره داخل آن حفظ کرده و ارتفاع خود را افزایش دهد.

هر چه به مرکز این ستون هوا نزدیک‌تر باشد، نرخ اوج‌گیری نیز بیشتر خواهد بود.در اینجا استفاده از ارتفاع‌سنج به حفظ موقعیت درون جریان بالارونده کمک می‌کند.

بیرون از جریان بالارونده، جریان پایین‌رونده قوی وجود دارد، همچنین هنگامی‌که خلبان بخواهد وارد یک جریان بالارونده قوی شود تا شدن لبه‌های بال و بروز سانحه محتمل است. این موارد جریان‌های بالارونده و به دست آوردن مهارت در حفظ پاراگلایدر در این جریان را سخت می‌کند. اما با افزایش مهارت می‌توان آن‌چنان از این نوع جریان‌ها سود جست که تا ارتفاع تشکیل ابرها نیز پرواز کرد.

جوانان (دختران و پسران) از سن ۱۴ سالگی قادر به شروع این ورزش هستند. و برای افراد مسن محدودیت سنی وجود ندارد. شرایط جسمانی پیچیده ‎ای هم برای آموختن پاراگلایدر احتیاج نیست. به اصطلاح هر که از بدنی سالم برخوردار است میتواند پرواز کند.

ایمنی پرواز با پاراگلایدر:

پاراگلایدر جزء امن ترین وسایل ورزشهای هوایی به شمار می رود. این ورزش موقعی خطرناک می شود که به شرایط ایمنی توجه کافی نگردد. پرواز خالصانه و لذتبخش پاراگلایدر باید توام با علم و مقدار زیادی دقت باشد. بزرگترین ریسک پاراگلایدر، چتر پاراگلایدر نیست بلکه خود خلبان است. خلبان باید توانایی خود را بداند. اوست که از هوایی که در آن می خواهد پرواز کند باید باخبر باشد. اوْست که باید وسیله پروازی خود را صحیح انتخاب کند و اوست که باید بداند در شرایط پرخطر نباید پرواز کرد. پاراگلایدر را صرفا میتوان از یک مربی کار آزموده و تائید شده از مراجع قانونی کشور آموخت.

__________

گردآوری: مرسده رنجبر

اگر به بخش ورزش علاقه مندید، از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.

روی لینک زیر کلیک کنید:

ورزش طناب زنی!

Maahkhatoon97

__________________

Recommended Posts
نظرات/پیشنهادات

نظرات و پیشنهادات

تماس با ما

برای تماس با ما لطفا از طریق فرم زیر ایمیل بزنید.

Not readable? Change text. captcha txt