به جرات می توان چشم نوازترین رشته تخصصی اسکیت را رشته اسکیت نمایشی یا هنری دانست. طراوت و شادابی وزرشکار هنگام اجرای برنامه، انجام حرکات بسیار سخت و دشوار روی کفش تخصصی اسکیت نمایشی که اغلب روی یک پا و بعضا روی فقط یک چرخ انجام می شود به قدرت بالای بدنی مخصوصا در قسمت پاها نیازدارد و وقتی این حرکات بسیار دشوار به صورت موزون و هماهنگ با موزیک اجرا شوند، چشم هر بیننده ای را به سمت این رشته خیره می کند.

اسکیت نمایشی:

اسکیت نمایشی یا پاتیناژ ، یخ‌ماله نمایشی یکی از ورزش‌های المپیک است که در آن افراد به‌طور تکی، دو نفره یا گروهی به اجرای چرخش، پرش و دیگر حرکات چالش‌برانگیز روی یخ می‌پردازند. این ورزش از ورزش‌های رسمی المپیک زمستانی محسوب می‌شود.

به طور کلی رشته اسکیت هنری به سه شکل متفاوت قابل اجرا می باشد که اولین تفاوت قابل فهم در آن، فریم های استفاده شده در این سه شکل می باشد.
اسکیت پاتیناژ (روی یخ): که در آن از فریم های تیغه ای و مخصوص یخ استفاده می شود.
اسکیت هنری کواد (چهار چرخ): که فریم اسکیت در این رشته به صورتی است که در آن دو چرخ به صورت موازی در جلو و دو چرخ موازی در عقب اسکیت طراحی شده است. اسکیت کواد را می توان به نوعی سنتی ترین و قدیمی ترین اسکیت بیرون یخ نامید.
اسکیت هنری اینلاین: که در آن فریمی با چرخ های خطی مورد استفاده قرار می گیرند. در گذشته این فریم ها با چهار چرخ وارد بازار شدند و رفته رفته با به روز شدن دانش و تکنولوژی در ساخت این نوع فریم ها، اغلب با سه چرخ وارد بازار می شود.

تاریخچه ورزش پاتیناژ؛

زمانهای بسیار دور و ماقبل تاریخ زمان و روند شکل گیری دقیق پاتیناژ نامعلوم است .شواهد باستان شناسی از اسکیتهای بدوی ساخته شده از استخوان جانوران در نقاط سردسیری چون روسیه، اسکاندیناوی، بریتانیا، هلند، آلمان و سویس نشان میدهد که انسانها در زمانهای دور نیز از این روش سریع و ساده برای عبور از مناطق بزرگ و یخ زده استفاده میکرده اند.
ورزش پاتیناژ در قرون گذشته در کشورهای هلند و انگلستان جایگاهی خاص و ویژه ای داشته و ورزش مورد علاقه مردم این دو سرزمین در زمستان بوده است.
قدیمی ترین مدرک جهان درباره پیدایش ورزش پاتیناژ به یک راهب اهل کانتربوری به نام ویلیام فیتز استفن که در لندن بین سال های ۱۱۷۵ تا ۱۱۱۸ زندگی می کرد، برمی گردد.

حرکت با کفش های پاتیناژ:

امروزه ورزش پاتیناژ از جمله ورزش های زیبا در جهان به حساب می آید. طبق مطالعات انجام شده یخ در دمای ۷- درجه سانتیگراد از کمترین میزان اصطکاک برخوردار است؛ به همین دلیل تمامی پیست های سرپوشیده پاتیناژ سیستم خود بر مبنای این درجه تنظیم می کنند.
در کفش های امروزی پاتیناژ برای ایجاد شتاب و کنترل حرکات اسکیت باز ، سر تیغه جلویی را کمی به طرف پایین خم می کنند.

نکات مهم درباره ورزش پاتیناژ :

تیغه فولادی زیر کفش میتواند با کمترین اصطکاک با سطح یخی به اطراف حرکت کند و با اندکی خم کردن تیغه و فرو بردن آن در یخ اسکیت باز در بالا بردن اصطکاک، کنترل حرکات کمک می کند . اسکیت باز میتواند با حرکت بر روی لبه منحنی تیغه و با قرار دادن بدن خود در زاویه مناسب و خم نگهداشتن زانو، از نیروی جاذبه برای کنترل و سرعت بخشیدن به حرکات خود استفاده کند .
برای ایجاد شتاب روش دیگری وجود دارد که فشردن تیغه در بخش جلویی آن روی یخ است به طوریکه یخ بریده میشود و اسکیت باز را به جلو هل میدهد. اسکیت باز ماهر میتواند با ترکیب دو تکنیک فوق که ” ترسیم” یا drawing نام دارد، به حالتی برسد که ظاهرا بدون هیچ کوشش خاصی در مسیرهای منحنی زیبا میخرامد .

خطرات ورزش پاتیناژ را بشناسید.

۱.سقوط بر روی یخ که به کیفیت سطح یخ، طراحی اسکیتف سرعت اسکیت باز و همچنین مهارت و تجربه او بستگی دارد ،هرچند در این حالت آسیب اسکیت باز بعید است اما غیرممکن نیست .
۲. سقوط از میان یخ به داخل آب بسیار سرد از اتفاقات بسیار خطرناک در این رشته ورزشی است. این حادثه می تواند موجب آسیب دیدگی شدید یا حتی مرگ انسان در اثر شوک، غرق شدن یا سرمازدگی شود.
بیرون آمدن از آب و بازگشت به یخ تقریبا کاری غیرممکن است زیرا لبه های یخ به طور مداوم می شکنند و کفش ها به دلیل خیسی سنگین می شوند و فرد را به زیر آب می کشند.

_____

گردآوری: مرسده رنجبر

اگر به بخش ورزش علاقه مندید، از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.

روی لینک زیر کلیک کنید:

پرش سه گام

•Maahkhatoon97

۰

۰