تکینیک های تربیت کودک شجاع و قوی
✳️به تلاش اهمیت دهید، تنها نتیجه مهم نیست
به جای اینکه تنها به نتیجه کار نگاه کنید، خوب است که نگاهی به تلاش آنها در این مسیر داشته باشید.
اگر کودک شما ناامید شده، با او همدردی کنید.
ممکن است در این مسیر آنها ناامید شوند و گریه کنند، اما درک شما یک کمک خواهد بود.
آنها از این رفتار یاد میگیرند که تمرکز کنند و دوباره تلاش کنند. همیشه به کودکان قوت قلب بدهید.
این قوت قلب به رشد اعتماد به نفس کمک میکند. این قدم در تربیت کودک قوی ضروری است.
✳️ اجازه دهید آنها حل کننده مشکلات باشند
هنگامی که ما وارد یک مسئله میشویم و سعی میکنیم کار کودک را راحت کنیم، به او ضربه میزنیم.
ما به قوه حل کننده مشکلات آنها آسیب میزنیم و اجازه نمیدهیم این قوه رشد کند. مراقبت بیش از اندازه از کودک، اضطراب آنها را طی مرور بیشتر خواهد کرد.
گاهی اوقات ما باید اشتباه کنیم، تا چیزی یاد بگیریم.
روی تواناییهای مشخصی که کودک برای مقابله با شرایط مختلف نیاز دارد تمرکز کنید.
به عنوان مثال، اگر فرزند شما اسباببازی خود را گم کرده، به او کمک کنید که فکر کند، آخرین بار کجا با اسباببازی بوده است. در این صورت، احتمال پیدا شدن هم بالاتر خواهد رفت.
هنگامی که در مورد یک مشکل بحث میکنید از پرسیدن «چرا؟» پرهیز کنید و به جای آن از «چگونه؟» استفاده کنید.
بدین ترتیب کودک شما هم از خود میپرسید چگونه میتوان یک مشکل را جبران کرد یا آن را بهتر کرد.
یک کودک قوی بهتر میتواند از پس مشکلات، آزمونها و موفقیتهای پیش رو بربیاید.
موفقیت آینده آنها بسته به همین تمرینات است.
✳️ اجازه بدهید کودکان اشتباه کنند
کارهای نه چندان بد بچه ها را نبینید. این قدر اصرار نکنید که اشتباه بچه ها را ببینید. اجازه بدید که اشتباه کنند. مگر خود ما اشتباه نمی کنیم؟
یکی از بزرگترین مسائل جوانان امروز این است که به خودشان اجازه ی اشتباه نمی دهند و با کوچکترین اشتباه داغون می شوند.
همه ی ما اشتباه می کنیم اما مهم واکنش بعد از انجام آن است.
بعد از هر اشتباه چه بلایی سر خودتان می آورید؟ چون به شما اجازه ی اشتباه کردن داده نشده ولی شما به بچه هایتان اجازه ی اشتباه بدهید، حتی بارها و حتی نبینید.
کودک سهل انگاری می کند کمی تأمل کنیم، سریع نیش نزنیم.ما دائماً نگران این هستیم
مشکل از این جا شروع می شود که ما میخواهیم یک موجود بی عیب و نقص تربیت کنیم مگر ما عیب و نقص نداریم ؟
✳️داد و فریاد کردن، تلاشهای تربیتی شما را نابود میکند
هرگز تحت تاثير كنايه ها گلايه ها طعنه ها يا دخالت ديگران قرار نگيريد و بر پاى آن عمل نكنيد.
به عنوان مثال: فرزندتان خسته، گرسنه و يا كلافه است و بسيار طبيعي است كه كلافگى خود را با اعمالش نشان دهد.
كم كم زمزه اطرافيان بلند ميشود كه شما نتوانستيد فرزندتان را خوب تربيت كنيد، و در آخر شما براى ساكت كردن بقيه سر فرزندتان فرياد ميزنيد يا پشت دستش ميزنيد و به طور عجيبى بقيه ساكت ميشوند.
فراموش نكنيم مهم نيست بقيه چه ميگويند،
زمانى كه اقدام به كارى كرديم تنها ما مسئوليم.
داد و فریاد کردن، تلاشهای تربیتی شما را نابود میکند
به یاد داشته باشید که کودکان به پدر و مادر بینقص و کامل نیازی ندارند، بلکه پدر و مادری میخواهند که به اندازه کافی خوب باشند. بنابراین، اصلا اشکالی ندارد که به جای داد و فریاد کردن، به فرزندتان بگویید که در حال حاضر با مشکلات زیادی درگیر هستید و به آرامش نیاز دارید.
بیشتر والدین نسبت به بعضی از رفتارهای کودکان حساسیت بیشتری دارند، اما آنان نباید کنترل خودشان را در چنین شرایطی از دست بدهند.
توجه داشته باشید که شما بهعنوان پدر یا مادر باید وضعیت ذهنی خودتان را بشناسید و آگاه باشید که این وضعیت چطور بر شیوه فرزندپروری شما تاثیر میگذارد.
بنابراین، ابتدا احساسات خودتان را شناسایی کنید و این احساسات را از واکنش انتخابیتان نسبت به رفتار نادرست و تحریککننده کودک جدا کنید.
✳️ اجازه دهيد فرزندتان در محيط امن خانه ابراز وجود كند.
ديگه نبينم با پدرت “مادرت” اينجوري حرف بزني.
“صدات رو نشنوم”
” ديگه نشنوم از اين حرفا بزني”
“اين مسائل چرا نداره چون من ميگم”
“اين مسائل به تو ربطي نداره”
“اينقدر حرف نزن سرم رفت”.
اگر ميخواهيد فرزندتان در جامعه زماني كه ديگران به او آسيب ميزنند يا تقاضاي اشتباه دارند، جرات اعتراض يا سوال كردن را داشته باشد، اجازه دهيد در محيط امن خانه ابراز وجود كند.
بجاي خاموش كردن يا از كار انداختن فرزندتان براي همه عمر روش درست اعتراض يا ابراز وجود را بياموزيد:”ميدونم انجام اين كار رو دوست نداري احساس ميكني بي انصافيه، حق داري اما وقتي داد ميزني من نميتونم كمكت كنم.”
منبع:
روانشناسی کودک
childpsychologist@
اگر به بخش روانشناسی علاقمند هستید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.