باورهای غلط درباره بيماري هاي اعصاب و روان

🔰 هر روز با اختلال روانی روبه‌روییم.
بهتر است که آنها را درست بشناسیم!!

🔰 شما چقدر درمورد بيماري‌هاي رواني اطلاعات داريد؟

در زير به برخي از باورهاي نادرست درمورد اين بيماري‌ها اشاره مي‌کنيم:

👈 افراد مبتلا به بيماري‌هاي روحي و رواني کم‌هوش‌تر هستند. تحقيقات بسياري نشان مي‌دهد که اکثر افراد مبتلا به بيماري‌هاي روحي و رواني داراي هوشي متوسط يا بالاتر از متوسط هستند. بيماري‌هاي رواني، مثل بيماري‌هاي جسمي مي‌تواند براي همه افراد، صرفنظر از ميزان هوش، طبقه اجتماعي يا سطح درآمد آنها اتفاق بيفتد.

👈 بيماري‌هاي روحي و رواني بخاطر ضعف شخصي ايجاد مي‌شود. بيماري رواني يک نقص شخصيتي نيست. اين فقط يک بيماري است و هيچ ارتباطي با ضعيف بودن يا نداشتن اراده ندارد.

بااينکه افراد مبتلا به بيماري‌هاي روحي و رواني مي‌توانند نقش بسيار مهمي در بهبودي خود داشته باشند اما خودشان انتخاب نکرده‌اند که بيمار شوند و تنبل هم نيستند زيرا نمي‌توانند از شر آن خلاص شوند.

👈 بيماري‌هاي روحي و رواني يک اختلال واحد و نادر است. بيماري‌ روحي و رواني يک بيماري واحد نيست بلکه از دسته‌بندي گسترده‌اي از اختلالات بسيار تشکيل مي‌شود. اضطراب، افسردگي، شيزوفرني، اختلالات شخصيتي و اختلالات غذايي مي‌تواند موجب بدبختي و ناراحتي افراد بيشماري در سراسر جهان شود.

👈 اختلالات روانی جزو بیماری‌های شایع هستند و طبق آمارهای موجود هر روز در خود، اطرافیان، بستگان، هم‌کاران یا دوستان خود با آن مواجه‌ایم. با این حال، به دلیل نگرانی که افراد دچار این اختلالات از برخورد و قضاوت جامعه و دیگران دارند، اغلب سعی می‌کنند مشکل خود را مخفی کنند تا کسی از آن مطلع نشود.

 

👈 برخلاف تصوری که بخش زیادی از جامعه دارند، اختلالات روانی بیماری‌هایی ناشی از عوامل زیستی، روانی و اجتماعی هستند که درمان‌های مؤثر و کم‌عارضه‌ای برای آن‌ها وجود دارد. در واقع، بیماری‌های روانی، مانند سایر بیماری‌ها که در تخصص‌های دیگر پزشکی به آن‌ها پرداخته می‌شود، درمان‌پذیرند و تحقیقات علمی دقیق نشان داد‌ه‌اند که این درمان‌های دارویی و غیردارویی مؤثر و کم‌عارضه هستند.

👈 برخلاف تصور شایع در جامعه مبني بر غير قابل پيش بيني بودن اين بيماران، اغلب افراد دچار اختلالات روانی، جز در دوره‌هایی خاص از زندگی‌شان که ممکن است به خاطر تشدید علایم آزارنده ناشی از بیماری، عمل‌کردشان کاهش پیدا کند، به خوبی توانایی انجام کار و برآمدن از پس مسؤولیت‌های خانوادگی، اجتماعی و شغلی‌شان را دارند.

با این ترتیب، از این لحاظ هم اغلب این افراد مانند مبتلایان به سایر بیماری‌های غیرروان‌پزشکی هستند که ممکن است در دوره‌هایی به طور موقت نیاز به کاستن از مسؤولیت‌ها‌‌‌‌ی‌شان داشته باشند.

گردآوری: نیلوفر ابراهیمی ( ارشد روانشناسی بالینی)

تلگرام : Dr_niloofar_ebrahimi@

اینستاگرام: niloofar_ebrahimi.ir