زنان خردمند نغمه افسردگی سرنمی‌دهند.(۷)
«من به خود اعتماد دارم »
جهان یک اثر هنری است و من نیز چنین هستم من که در این جهان در حال پیشرفت این گونه مثبت هستم. باید به فرایند زندگی اعتماد داشته باشم وقتی چیزی به سختی به دست بیاید مطمئنا به درون رفته و اندیشه هایم را با اعتماد و عشق مستحکم میکنم. من از راهنمای جهان هستی میخواهم که مرا برای یافتن راهی امن در دریاهایی طوفانی یا آرام و دلنشین کمک کند .کار من بودن در زمان حال و برگزیدن اندیشه ها و عبارات مثبت، ساده و روان است. میدانم که لازم نیست و حتی ممکن نیست که هر چیز دلیلی داشته باشد میدانم که من با روحی زیبا و اعتماد کننده متولد شده ام .من زمان را در گنجینه مرموز و نامرئی زندگی که هم اکنون در آن هستم سپری میکنم .
«ما مطمئن هستیم که نفس بعدیمان نیز می آید. پس بیایید به چیزهای دیگری که برایمان وجود دارد ، اطمینان پیدا کنیم.»
🌼🌻🌼🌻🌼🌻🌼🌻🌼🌻🌼
«من خود را می‌بخشم و آزاد می نمایم »
اعتیاد، عادت عمیق داشتن به چیزهایی است که خارج از موجودیت من است. میتوانم به انواع داروها، الکل سکس و سیگار اعتیاد داشته و به سرزنش کردن پیش داوری بیماری مقروض بودن حقارت و بدگمانی نیز معتاد باشم. اما از جهتی میتوانم به فراسوی همه این عادت‌ها بروم. اعتیاد قدرتم را از حد یک عادت پلید یا تا یک ذات مقدس پیش می برد. مَن میتوانم قدرتم را پی بگیرم و این لحظه، همان لحظه بازپس گرفتن قدرت است! مَن عادت مثبت خود را که زندگی اینجا و برای من است افزایش میدهم میخواهم خود را ببخشم و شروع به حرکت کنم. من روحی جاودان دارم که همواره با من است و اکنون این جاست… با من. من، آرام و رهایم و باید زیستنی دوباره را به خاطر بیاورم آنگونه که عادات کهنه غلط را از خود دور کرده و عاداتی تازه و روشن را آغاز کنم .
«من ، قدرتم را می جویم و به آن سوی همه محدودیت ها می روم.»
_____
•زنان خردمند نغمه افسردگی سرنمی‌دهند.(۷)
