روز زمین پاک
روز جهانی زمین پاک را که هر ساله در ایران در دوم اردیبهشت ماه برگزار می‌شود. باید یک جنبش محیط زیستی تلقی کرد تا همگان از اهمیت زمین و مزایای بی بدیل آن و گام‌هایی که می‌توانند برای حفظ آن بردارند، آگاه شوند.
این روز، روزی برای ارتقاء آگاهی و آموزش در مورد مسایل زیست‌محیطی و ترویج فرهنگ حفاظت و پاسداری از زمین است. در حقیقت یکی از دلایل نامگذاری چنین روزی در پاسخ به بحران محیط زیست صورت گرفت و نتایج بسیار خوبی در پی داشت.
فلسفه نامگذاری روز زمین پاک
فلسفه برگزاری روز زمین پاک، حفظ کردن زمین از آلودگی و پاکسازی آن از آلاینده‌ها است در واقع از آنجایی که زمین همواره با پیشرفت تکنولوژی های نوین در معرض خطر و آسیب هایی است که در آینده سلامت جوامع مختلف را در هر نقطه از دنیا به چالش خواهد کشید.
نامگذاری چنین روزی برای فرهنگ سازی از ضروریات بود. برای نخستین بار ایده نامگذاری چنین روزی در سراسر جهان را در ۱۹۶۹میلادی جان مک مونل فرزند یک مبلغ دینی مستقل و علاقمند به عرصه دین، علم و صلح در همایش یونسکو درباره محیط زیست مطرح کرد. در همان سال پرچم زمین پاک را طراحی کرد.
اوتانت دبیر کل وقت سازمان ملل از ایده مک کونل استقبال کرد و این روز به یک روز جهانی در تقویم های سراسر دنیا تبدیل شد. بدین ترتیب روز جهانی زمین پاک در سراسر دنیا به عنوان نمادی از ترویج فرهنگ حفاظت و نگهداری از محیط زیست و محیطی که در آن زندگی بشری به رشد و بالندگی می رسد. فرصتی مغتنم برای توجه به این فرهنگ سلامت محور و آینده نگر است.
چطور وظیفه خود را در قبال زمین انجام دهیم؟
راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید سهمی در محافظت از زمین داشته باشیم و نشان دهیم که نسبت به خود، محیط زندگیمان و نسل‌های بعدی احساس مسئولیت می‌کنیم. مؤثرترین راه برای شروع این است که نسبت به مسائل زیست‌محیطی که با آن‌ها مواجه هستیم و کارهایی که می‌توانیم برای کمک به آن انجام دهیم، بیشتر آگاه شویم. در زیر چند ایده وجود دارد:
تلاش برای کاهش مصرف انرژی در خانه و محل کار
استفاده از دوچرخه و سیستم حمل‌و‌نقل عمومی و افزایش میزان پیاده‌روی به جای رانندگی با ماشین شخصی
خرید محصولات سازگار با محیط زیست و تلاش برای کاهش مصرف پلاستیک و نابلون
تقویت سیستم بازیافت
آموزش کودکان در راستای احترام به زمین و منابع آن
مشارکت و همکاری با سازمان‌های حافظت از محیط زیست و دنبال‌کردن برنامه‌های آن‌ها
آگاه کردن دیگران در خصوص حفاظت از محیط زیست
توجه به درخت و درختکاری
تلاش در جهت کاهش مصرف‌گرایی جوامع
سخن آخر
نابودی زمین نابودی حیات بر روی آن را به دنبال خواهد داشت. از بین رفتن جنگل‌ها و آلوده‌شدن رودخانه و اقیانوس‌ها و… نسل بشر را به خطر می‌اندازد. شاید در شرایط اقتصادی کنونی و مشکلات مختلفی که با آن رو به رو هستیم، نجات زمین برای آیندگان کم اهمیت‌تر به نظر برسد، اما همین بی‌توجهی باعث شده مشکل کم آبی و خشکی رودخانه‌ها به مشکلات قبلی ما اضافه شوند. نبود آب کافی منجر به وارد‌شدن خسارت به بخش کشاورزی و در نتیجه کاهش منابع غذایی می‌شود. به نظر می‌رسد عدم توجه به زمین و محیط زیست، بیشترین تاثیر را بر کشورهای جهان سوم می‌گذارد تا کشورهای توسعه یافته.
———————————-
