جشن آیینی شهریورگان
گردآوری: ندا حاج رسولی
نیاکان ما در ایران باستان برای جشن های دوازده گانه اهمیت خاصی قائل بوده اند. و در کنار شادمانی به نیایش دسته جمعی جهت شکرگزاری نعمت های بی شمار اهورامزدا می پرداخته اند.
جشن شهریورگان یکی دیگر از جشن های دوازده گانه است. که در روز چهارم شهریور ماه برگزار می شود. در تقویم یا همان گاه شمار ایران باستان علاوه بر نام هر ماه ، هر یک از روزها هم دارای نام بوده اند .زمانی که نام روز و نام ماه با هم یکی می شدند ، نیاکان ما جشن های آیینی را برپا می کردند.
روز چهارم هر ماه شهریور نام دارد که جشن شهریورگان در شهریور روز در شهریور ماه برگزار می شود.
جشن شهریورگان در زمره ی جشن های آتش می باشد و به آذر جشن نیز شهرت دارد.
نظرات متفاوتی در مورد مناسبت های مختلف در این روز داریم.،برخی از مورخان معتقدند که چهارم شهریور ماه مصادف با زاد روز « داراب » یکی از پادشاهان شاهنامه می باشد.
در تاریخ شباهتهای زیادی بین کورش پادشاه بزرگ هخامنشی و داراب شاهنامه وجود دارد ، که گمانه زنی های زیادی در این رابطه وجود دارد که کورش هخامنشی و داراب شاهنامه هر دو در اصل یک نفر بوده اند .
هموطنان زرتشتی ما که این روز را روز زاده شدن کورش کبیر می دانند.، این روز را به عنوان روز بزرگداشت مقام پدر جشن می گیرند.
از سویی دیگر ، برخی بر این باورند که این روز ، مصادف با کشته شدن «مانی » پیامبر محبوب و صلح طلب زرتشتیان می باشد. و زرتشتیان این روز را روز وصال مانی به اهورامزدا می دانند .
جشن شهریورگان برای کشاورزان نیز جشن مهم و با اهمیتی بوده است ، زیرا که ماه شهریور زمان مناسبی برای برداشت محصول و آماده سازی زمین های کشاورزی برای کشت پاییزی بشمار می آید ، از این رو کشاورزان در روز جشن شهریورگان به نیایش به درگاه اهورامزدا می پرداختند. و تا شب به جشن و پایکوبی می پرداختند.
ایرانیان باستان در این روز اغلب در خانه های خود آتش روشن می کردند. و پس از نیایش و شکرگزاری ، گرد هم جمع می شدند و با صرف انواع خوراکی ها جشن می گرفتند.
متاسفانه بعد از حمله اعراب به ایران ،این جشن ها و آیین های باستانی روز به روز کمرنگ تر شده و به دست فراموشی سپرده شده اند.
گردآوری: ندا حاج رسولی
