وزنه برداری
تاریخچه وزنه برداری
بشر برای حفاظت خود در غارها، ناگزیر به جابجایی سنگ های بزرگ برای قرار دادن در مقابل ورودی آنها بوده است.
مصری‌ها برای ساختن مجسمه های عظیم فراعنه و اهرام ثلاثه، مردان‌قوی آن روز جهان را در کنار نیل گرد آوردند. و آنها را به ساختن مجسمه های سنگی وا داشتند.
کاوش های باستان شناسی نشان می دهد وَزنه برداری و وزنه پرانی به همراه دو و میدانی و ژیمناستیک در یونان باستان تمرین می شده است. همچنین وزنه برداری و وزنه پرانی جزئی از بازیهای تیلی تیان ایرلندی ها در ۴۰۰۰ سال قبل بوده است.
“میلو” از اهالی “کورتونا” سالهای سال قهرمان المپیک باستان بود و مدت ۲۸ سال مقام خود را حفظ کرد.او اولین وزنه بردار علمی در دنیاست که پیشرفت و ترقی و قدرت خود را بطور مرتب و کم کم بدست آورد.
بدین ترتیب که گوساله ای را هر روز از زمین بلند می کرد و روی دو دست قرار می داد و تا هنگامی که گاو تنومندی شد آن را بر سر دست می برد. تاریخ این کار را ۶۸۴ سال قبل از میلاد نوشته اند و در حقیقت وَزنه برداری جدید از اساس کار میلو پیروی می کند.
اولین آثار بوجود آمدن این ورزش زمانیست که در یونان باستان ورزشکاران به وزنه پرانی (پرتاب دیسک و وزنه) عادت داشته اند و لغت یونانی “هالترس” (پرتاب صفحه یا دیسک هالتر) ریشه وزنه برداری امروزی است.
وزنه برداری جدید در اروپا توسط اروپاییان پایه گذاری شد.
به نظر می رسد که در وهله نخست جوانان روستایی بدین کار دست زدند تا قدرت و برتری خود را نسبت به هم سالان خود نشان دادند و با قدرت خود توجه دوشیزگان را جلب کردند.
کار نمایش جوانان در بلند کردن وزنه کم کم آنقدر بالا گرفت که مسابقه هایی ترتیب داده می شد. و در آن زنان و مردان بی شماری برای تماشا گرد هم می آمدند و این مسابقات، محک قدرت و نیرومندی جوانان بود.
حرکات و شکل های وَزنه برداری
اگر وزنه بردار نتواند وزنه ای را بالای سر ببرد ، برای حرکت بعدی می تواند وزنه ا ی سنگین تر از آن را درخواست کند.
در صورتی که وزنه های انتخابی طوری باشند که وزنه بردار دو بار پشت سر هم مجبور به بلند کردن وزنه باشد. در بار دوم دو دقیقه فرصت دارد که وزنه اش را بالای سر ببرد.
وزنه برداران تا آخرین لحظه می توانند وزنه ی در خواستی خود را تغییر داده و وزن آن را افزایش دهند.
این حالت زمانی رخ می دهد که دو یا چند نفر با هم رقابت داشته باشند و وزنه های خود را با توجه به نتایج رقیب انتخاب کنند.
مثلا وزنه برداری که درخواست وزنه ی ۲۰۰ کیلویی کرده ، وقتی می بیند که رقیبش ۲۰۱ کیلو را بالای سر برده است ، در خواست می کند که به جای ۲۰۰ کیلو ، ۲۰۵ کیلو بالای سر ببرد.
حرکات وزنه برداری
- مراحل حرکت یک ضرب
- دریک ضرب وزنه ها با یک حرکت از زمین تا بالای سر انتقال داده می شود.
- حرکت یک ضرب و دو ضرب در وَزنه برداری
دوضرب این حرکت در دو مرحله انجام می شود:
- مرحله اول: از زمین تا روی سینه
- مرحله دوم: از روی سینه تا بالای سر
مجموع حرکت یکضرب و دوضرب به عنوان رده بندی نهایی در نظر گرفته می شود.
ابزار وزنه برداری
وَزنه برداری دارای سه ابزار می باشد:
– هالتر: وزنه ای است به شکل صفحه های سنگین فلزی که در طرفین یک میله فلزی قرار می گیرد. میله هالتر ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر است.
– صفحه هالتر: وزنه سنگین مدوری است که به شکل دیسک در دو انتهای میله هالتر بسته می شود. شمار این وزنه ها متناسب با وزنی است که وزنه بردار می تواند بلند کند.
–تخته هالتر: سکویی چوبین، مربع شکل و کم ارتفاع است به ابعاد ۴ متر که وزنه برداری روی آن انجام می گیرد.
وسایل مورد نیاز برای انجام ورزش وزنه برداری:
–کفش:
کف کفش کمی ارتفاع دارد و به تعادل وَزنه بردار در هنگام بلند کردن وزنه کمک می کند.
–مچ بند:
پهنای مچ بند ها نباید از ۱۰ سانتی متر بیشتر باشد.
–کمربند:
برای جلوگیری از آسیب دیدگی مهره های کمر ، وزنه برداران در هنگام بلند کردن وزنه از کمربند استفاده می کنند.پهنای کمربند نباید بیشتر از ۱۲ سانتی متر باشد.
_______
گردآوری: مرسده رنجبر
