اینکه ما سواد رابطه نداریم، یعنی چه؟!
سواد رابطه:
چگونه شادی و رضایت رابطه را تامین کنیم؟
تحقیقات چندین و چند ساله روانشناسان نشان داده که برخی عوامل مهم باعث شادی درونی و رضایت ما از زندگی میشوند.
این عوامل شامل اینها هستند:
🔻داشتن هیجانات مثبت به میزانی بیشتر از هیجانات منفی
🔻جذب شدن و غرق شدن در کار های روزمره
🔻روابط مثبت
🔻داشتن هدف هایی در زندگی
🔻احساس پیشرفت کردن در زندگی
نتیجه تحقیقات هفتاد ساله روان شناسی به نام والدینگر نشان داده از بین این پنج عامل، روابط مثبت بیشترین سهم را در خوشحالی ما دارند.
اکثر ما به نقش مهم روابط در شادکامی مان واقفیم و به همین خاطر زمان زیادی را صرف پیدا کردن یار و همراه مناسب می کنیم.
اینکه ما سواد رابطه نداریم، یعنی چه؟!
۱. انتخاب خوب بلد نیستیم؛
اغلب کسی را برای همزیستی انتخاب میکنیم که مشخصه های مورد علاقه ما را ندارد، یا بسیار کم دارد. اما تحت تاثیر حس های لحظه ای، اختلال های هورمونی، تعابیر غلط، جو زدگی و… انتخاب میکنیم. بعد از مدتی، آن حس لحظه ای که از بین رفت، شروع میکنیم به یکی توی سر خودمان زدن و یکی توی سر آن بیچاره! انتخاب خوب یعنی برگزیدن کسی که بیشترین شباهت را با ما دارد و بیشترین قدرت درک از شرایطمان را و متقابلا، بیشترین شباهت و بیشترین درک را می توانیم نسبت به او داشته باشیم. البته شباهت به معنای یکسانی نیست.
۲.نداشتن شناخت از خود!
اکثریت مطلق ما شناختی نداریم از آن چه هستیم و دوست داریم باشیم. دمدمی مزاج و بسیار تندخو و تغییر ناپذیریم. اما تلاش نمی کنیم برای آن که بدانیم واقعا “که هستیم؟! ”
از علایق خود شناختی نداریم، از خواسته ها و نیازها، و از آنچه در یک رابطه طلب می کنیم. این فقدان شناخت در نهایت سبب میشود در هیچ رابطه ای دوام نیاوریم، زیرا تعریفی از حس خوشبختی نداریم.
۳.بحران عدم تعادل؛
بلد نیستیم آهسته و پیوسته دوست بداریم!
در ابتدای رابطه آنچنان تند میرانیم که نفسمان بند میاید!
تمام انرژی خود را در همان روزها و هفته های اول رابطه خرج می کنیم، توقع او را بالا می بریم و بعد از مدتی باتریمان که خالی شد، شروع می کنیم به بهانه گیری و تلاش برای فرار و …
تعادل داشتن در رابطه یعنی دوست داشتن خود را با ریتمی ملایم اما ماندگار افزایش دهیم و نیز نیازمان به دوست داشته شدن را به تدریج به آن که دوستش داریم نشان بدهیم.
نه خفه اش کنیم، نه وادارش کنیم خفه مان کند!
۴. قدرت تحلیل نداریم.
اتفاقات ناگهانی جزئی تفکیک ناپذیر از رابطه اند، مثلا ممکن است میانه های یک رابطه عاطفی بفهمی مردی یا زنی که دوستش داریم، عادتی یا اخلاقی دارد که برای ما تحملش سخت است. آیا در این هنگام این کارها را میکنید؟ تحلیل می کنیم؟ می نشینیم به بررسی جزئیات؟ راهکارهای مختلف را با حضور و اطلاع خودش بررسی می کنیم؟
پاسخ اکثر شما «نه» است. به جای این چه میکنید؟
واکنش لحظه ای و آنی و سلبی نشان می دهیم. توانایی تحلیل، دستاورد پختگی است و تا زمانی که ما در آغاز هر رابطه ای برای خودمان چنان وانمود می کنیم که انگار اولین تجربه عاطفی ماست، این بازی ذهنی غلط بر ما غلبه می کند و امان نخواهد داد که تحلیل و درک درست مانع از بروز تنش ها و در نهایت جدایی شود.
۵.بلد نیستیم بفهمیم دنیای آدمها با هم فرق دارد.
توقع داریم کسی که با ماست، خود ما باشد! حتی حاضر نیستیم به نیازها و خواسته ها و علایق او توجه کنیم. غرور خودمان را بسیار دوست داریم، اما توقع داریم او غرور و خواسته و نیاز نداشته باشد! و درکش سخت است برای ما که بفهمیم او دنیایی دارد که خودش ساخته، و آن را صرفا با ما به اشتراک گذاشته است. نه که بخواهد بر اساس خواسته ما دنیای تازه ای بسازد.
بلد نیستیم کنار هم باشیم، دوست داریم داخل هم باشیم!
و چه خوب است که وقتی شرایط متعادل نداریم ( از نظر جسمی، روحی، مالی، خانوادگی و …)
از شروع کردن رابطه عاطفی بپرهیزیم. که این عدم تعادل تنها آسیب پذیری خودمان را بیشتر می کند و خوب تر آن که همیشه یادمان باشد که قلب آدمها شبیه هم نیست و جای خالی کسی را نمی شود با بودن کسی دیگر پر کرد.
گردآوری: نیلوفر ابراهیمی مشاوره پیش از ازدوج
با من در صفحات مجازی همراه باشید:
اینستا: niloofar_ebrahimi.ir
وبسایت: www.niloofar-ebrahimi.ir
تلگرام: Telegram (http://telegram.me/ravan_teach)
نیلوفر ابراهیمی مشاوره و روانشناسی📚عضو انجمن روانشناسان ایران📚دانشجو ارشد روانشناسی
🔴Training and promoting mental health🔴
هدف: آموزش و ارتقا سلامت روان
https://www.instagram.com/niloofar_ebrahimi.ir
کانال کنکور 😉💪: konkor_top@
ارتباط با ما: ravan_teacher@
