از ترسیدن نترسیم
با رشد و تحول روحی می توانید از وادی ترس
خارج شده و در سرای عشق و محبت اقامت کنید.
« وین دایر»
از ترسیدن نترسیم
اولین باری که برای ایراد سخنرانی در برابر هزاران نفر در صحنه ظاهر شدم، دریافتم که یادداشت هایم را که در انجام سخنرانی مرا یاری می کرد با خود نیاورده ام. “ترسي شديد ” تمام وجودم را فرا گرفت و عرق از سر و رویم جاری شد. مقاومت در برابر ترس و عدم اعتراف به حضورش سبب شد که این احساس بر روی صحنه در کنارم باقی بماند؛ اما ناگهان به خود آمدم و در حالی که به خودم یادآور می شدم که تنها نیستم، از مقاومت دست برداشته و تسلیم ترس شدم و ترس را به عنوان همراه و همدم خویش پذیرفتم. چند دقیقه بعد، ترس از وجودم رخت بربست و من با فراغ بال و آسودگی خاطر کارم را دنبال کردم.
با اعتراف به حضور ترس و به انجام آنچه از آن می هراسيد، این افکار زمین گیر کننده را از عرصه ی ذهن بیرون برانید و گامی بزرگ در جهت براندازی و دودلی از زندگی تان بردارید.
ترس و تردید دوقلوهای همزاد هستند. حضور هریک وجود دیگری را اجتناب ناپذیر می کند. آنچه شما را دچار تردید می کند، به طور قطع احساس ترس را در وجودتان برخواهد انگیخت و آنچه شما را می هراساند توانایی شما را برای برطرف کردن این هراس با تردید مواجه خواهد کرد. ایمان یک مرحم و نوشداروی واقعی برای برطرف کردن ترس و تردید به شمار می رود.
پرورش ایمان به عنوان وسیله ای برای براندازی ترس، درسی معنوی و متعالی است.
اگر می دانستید در راهی که برگزیده اید چه کسانی در کنارتان راه می رود، ترس را ناممکن می یافتید.
«تعالیم معجزات»
با بررسی و تحقیق درباره ی ترس های متداول می توان ریشه ی این احساس زمین گیر کننده را سست و لرزان کرد.
حتی یک عبارت ساده و کوتاه ممکن است ترس را در وجودتان ریشه کن کند.
امیدوارم با انتخاب عبارت های کوتاه زیر شما را در برچیدن بساط ترس و تردید یاری کنم:
_ ترس از شکست:
شما نمی توانید در چیزی شکست بخورید. هر کاری انجام دهید، نتیجه ای به دنبال دارد و درواقع برخورد شما با این نتایج اصل عمده و اساسی محسوب می شود. بنابراین به کاربردن واژه‌ی «شکست» معنا ندارد.
_ ترس از عدم تأیید:
شما ناگریز نیستید که اعتبار و تأییدتان را از جهان بیرون بستانید. شما یک مخلوق الهی هستید که مسیرتان منحصر به فرد و استثنایی بوده و نقطه نظرهای دیگران تنها یک قضاوت است. وقتی یقین بدانید که در مسیر رسالت الهی خویش گام بر می دارید، ضرورتی ندارد که تأیید و تحسین دیگران را گدایی کنید.
تنها کافی است که مقصود غایی و نهایی خود را مد نظر داشته باشید.
_ ترس از درد و رنج:
با شناخت الوهیت باطن درد و رنج ممکن نیست. در واقع تنها وجود کاذب شما می تواند دچار درد و رنج شود. به علاوه درد و عذاب مانند شادی و سرور منشاء الهی دارد. تمام غم و اندوهی را که تجربه می کنید بخشی از طرح و برنامه ی کاینات است و به مجرد خودداری از قضاوت و داوری، این طرح شما را با اصول روح و حقایق جاوید و سرمدی آشنا می کند.
_ ترس از تنهایی:
شما هرگز تنها نیستید؛ بلکه با شبکه ی عظیمی از ارواح مهربان و دلسوز همراه و هم مسیر هستید.با پذیرفتن این واقعیت و اتصال به مقصود غایی و نهایی زندگی خویش، احساس تنهایی را به بوته ی فراموشی خواهید سپرد و تمام راهنمایی ها و عشقی را که نیازمندش بودید به آگاهی تان خواهد افزود و شما را غنای فکری و مادی و معنوی بی نیاز خواهد کرد.
_ ترس از ابله به نظر رسیدن:
هرگاه برای انجام کاری از ضمير برتر خود پیروی کنید، تردید نکنید که در مسیر مقصود نهایی خویش گام بر می دارید و رأی و قضاوت دیگران مبنی بر نادانی شما سخنی پوچ و بی معناست.
_ ترس از عدم موفقیت:
با آگاهی از این نکته که برخورداری از انواع موهبت ها و فراوانی های عالم هستی حق طبیعی شماست، اجازه ندهید که ترس بر دل تان مستولی شود. بدانید که وقتی در مسیر اتصال به الوهیت باطن گام برمی دارید، ارزیابی موفقیت های ظاهری مفهومش را از دست خواهد داد؛ در عین حال موفقیت یک قریحه ی ذاتی است و به احساس فردی شما نسبت به خودتان مربوط است.
بدیهی است که شما نمی خواهید از خودتان بترسيد.
