معرفی فیلم سینمایی داستان آمریکایی
فیلم داستان های آمریکایی (American Fiction) یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۲۳ در ژانر درام و کمدی است که قصد داریم در این مقاله ماه خاتون با آن آشنا شویم.
فیلم داستان آمریکایی اولین ساخته کورد جفرسون، نویسنده و کارگردان، دو ژانر به‌ظاهر متفاوت – ملودرام خانوادگی و طنز اجتماعی – را در هم می‌آمیزد تا داستان یک نویسنده سیاه‌پوست برجسته را که از تجسم فرهنگ خود در سرگرمی‌های عامه‌پسند با کلیشه‌های خالی از ظرافت خسته شده است، روایت کند. او برای این که منظور خود را برساند، یک رمان شسته‌رفته مملو از شخصیت‌های سیاه‌پوست کلیشه‌ای می‌نویسد، اما در نهایت وحشت می‌بیند کتابش به یک موفقیت تمام‌عیار تبدیل می‌شود.
این تنها یکی از جنبه‌های تأثیرگذار «داستان آمریکایی» است که به جفری رایت فرصت بازی در یکی از گسترده‌ترین نقش‌هایش روی پرده بزرگ را می‌دهد.
او در اینجا مردی است که به خانه برمی‌گردد و با مادر بیمار و خواهر و برادر خود که سال‌ها از آن‌ها دور بود – و همچنین احتمال یک عشق واقعی مواجه می‌شود. حوزه‌های شخصی و حرفه‌ای زندگی نویسنده در فیلم همیشه یکدست و بدون شاخه به شاخه شدن به هم نمی‌پیوندد، اما فیلم نگاه متفکرانه و اغلب بسیار بامزه به کسی دارد که می‌کوشد با خودش صادق باشد – درحالی‌که یاد می‌گیرد واقعاً خودش را تغییر دهد.
خلاصه داستان:
داستان آمریکایی، درباره‌ی نویسنده‌ی حساس، بدخلق، غمگین و نه‌چندان موفقی به نام تلونیس الیسون ملقب به مانک (با احتمالا بهترین نقش‌آفرینی تمام کارنامه‌ی جفری رایت) است که «به نژاد باوری ندارد» اما متاسفانه در جهانی زندگی می‌کند که تقریبا تمام ساکنان دیگر آن، به نژاد باور دارند! مانک، اگرچه با نژادپرستیِ سفیدپوستان سنتی کنار آمده است، آرزو می‌کند که کاش سفیدپوستان ترقی‌خواه، دست از سرش برمی‌داشتند و او را مستقل از رنگ پوست‌اش می‌دیدند! او صرفا می‌خواهد که رمان‌اش را بنویسد و به عنوان داستان‌نویس شناخته شود؛ اما کتاب‌فروشی‌ها، کتاب داستانی‌اش را در بخش «مطالعات آفریقایی-آمریکایی» قرار می‌دهند!
مدت زمان فیلم:
داستان های آمریکایی ۱ ساعت و ۵۷ دقیقه است و اولین بار در جشنواره فیلم بین‌المللی تورنتو به نمایش درآمد. این درام جذاب یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۲۳ نام گرفته و جوایز بسیاری را از آن خود کرده است.
«داستان آمریکایی» که مبنای آن رمان «پاک‌سازی» نوشته پِرسیوال اِوِرت در ۲۰۰۱ است، روابط بین مانک و اعضای خانواده او را توسعه می‌دهد تا تماشاگر درک عمیق‌تری از این نویسنده ناراضی پیدا کند. مانک تا حدی خودبزرگ‌بین است، ضمن این که گاهی اوقات به خود اجازه می‌دهد دیگران را قضاوت کند؛ مانند وقتی که با سینتارا گلدن (ایسا ری)، یک رمان‌نویس سیاه‌پوست جوان بسیار موفق روبرو می‌شود. سینتارا با به کار بردن تمام کلیشه‌های مربوط به فقر سیاه‌پوستان، رمانی به نام «ما در دا گِتو زندگی می‌کنیم» نوشته است که مخاطبان بسیار از آن استقبال کرده‌اند.
بنابراین وقتی مانک تصمیم می‌گیرد با نام مستعار، نسخه خود از این پرتره محبوب از بدبختی سیاهان را بنویسد – که نتیجه آن کتاب «پافولوژی من» است – قصد دارد ثابت کند این نوع بهره‌برداری چقدر بی‌شرمانه و ابلهانه است. در عوض، ناشران سفیدپوست و تهیه‌کنندگان هالیوود «پافولوژی من» را به‌عنوان یک کتاب «مهم» و «پرمعنی» تحسین می‌کنند. هدف مانک این بود کتاب او یک نقیضه باشد؛ بنابراین از موفقیت آن لذت نمی‌برد – بخصوص وقتی رمان‌های «شایسته» او خریدار ندارند.
جوایز فیلم:
کورد جفرسون، در اولین ساخته‌ی بلندش نگاه‌های زیادی را به خود جلب کرد و عناوینی همچون «برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم از نگاه مردم در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تورنتو» یا قرارگیری در لیست ده فیلم برتر سال از سوی «انستیتوی فیلم آمریکا» یا دریافت نامزدی دو جایزه‌ی مهم در گلدن گلاب ، انتظارها را از او بالاتر می‌برد.
اما از نظر نگارنده او در دو مورد اساسی موفق بوده است:
۱. با اینکه کتاب و کتاب‌خوانی در آمریکا امری جدی است و در میان خیلی از مردم جایگاه دارد ولی فیلم جفرسون هم آن‌قدر نرم و جدی و اصولی مخاطب را به خواندن علاقه‌مند می‌کند که مخاطب غیرآمریکایی هم حظ می‌برد و هوس کتاب‌خوانی به سرش می‌زند.
۲. کارگردان می‌خواهد نگاه‌های غالب (چه از سوی سفیدها و چه از سوی خود سیاه‌ها) به نژادش را به چالش بکشد و به‌حق، موفق هم بوده است. فیلم او برساخته بودن هویت نوین در میان سیاه‌پوستان آمریکایی در آمریکای امروز را روایت می‌کند و شاید دلیل عنوان فیلم همین باشد که این نوع قرائت از نژاد و این «داستان»، مخصوص این دیار است ولی این سبک روایت‌ها در هالیوود و آمریکا، فقط مخصوص موضوع حساس «نژاد» و «تبعیض نژادی» نیست؛ آرزوی فیلم امریکن فیکشن ، گذار از گفتمان «فقیر بودن» و «رپ خواندن» و «به قتل رسیدن توسط پلیس» و «برده ماندن» آفریقایی-آمریکایی‌هاست و عنوان این فیلم را بهتر است این‌گونه بخوانیم: «داستان آمریکا».
امتیاز سایت های سینمایی به فیلم داستان آمریکایی:
وبسایت میانگین امتیاز IMDB ۷.۹ از ۱۰
کاربران متاکریتیک ۶.۹ از ۱۰
منتقدان راتن تومیتوز ۹۴ درصد براساس ۲۲۰
کاربران راتن تومیتوز ۹۵ درصد
منتقدان متاکریتیک ۸۲ درصد براساس ۴۵ نقد
بازیگران فیلم:
جفری رایت، تریسی الیس راس، ایسا رای، استرلینگ کی براون، جان اورتیز، اریکا الکساندر، آدام برودی، لزلی اوگامس، میرا لوکرتیا تیلور، آکیریته اونادوان، کیث دیوید، ریموند آنتونی توماس، میریام شر، جی. سی. مک‌کنزی، پاتریک فیشلر، مایکل سیریل کریتون
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
