جشن باستانی اردیبهشتگان

 

 جشن باستانی اردیبهشتگان «گلستان جشن»

گردآوری: ندا حاج رسولی
تاریخ و فرهنگ پر بار و ارزشمند ایران زمین، جشن ها و سنت هاو آیین های باستانی متعددی را در خود جای داده که همگی از فرهنگ غنی وکهن ایرانی سرچشمه می گیرد.

جشن اردیبهشتگان یکی دیگر از جشن های دوازده گانه ای است که در ایران باستان برگزار می شده است.

در گاه شمار باستانی، روز سوم هر ماه «اردیبهشت »نام دارد. بنابراین در روز سوم ماه اردیبهشت که نام روز و نام ماه با هم یکی می شود ،جشن اردیبهشتگان را بر پا می کردند

طبق پژوهشهای انجام شده، قدمت جشن اردیبهشتگان به هزاران سال پیش می رسد.

در جشن اردیبهشتگان ایرانیا باستان لباس سپید رنگ به تن می کردند، مردان کلاه سپید بر سر می گذاشتند و زنان روسری سپید بر سر می انداختند،

زیرا ایرانیان باستان رنگ سپید را نشانه ی پاکی و پاکیزگی می دانستند در روز جشن اردیبهشتگان پادشاهان بار عام اعلام می کردند و بدین گونه مردم عامی نیز به دربار می آمدند.

موبد بزرگ رسومات و آیین مربوط به جشن را به جا می آورد.

در این روز یشت ها خوانده می شدند وبه آتش ادای احترام می کردند زیرا که جشن اردیبهشتگان در زمره ی جشن های آتش می باشد.

 

همچنین رسم بوده که در روز جشن اردیبهشتگان هنرمندان به پادشاه معرفی می شدند و پاداش می گرفتند

امروزه نیز زرتشتیان در این روز ، لباس سپید بر تن می کنند و به آتشکده می روند و اهورا مزدا را نیایش می کنند

«گلستان جشن»نام دیگر جشن اردیبهشتگان می باشد که شاید این نام برگرفته از زمان برگزاری این جشن باشد که مصادف با رویش گلها در فصل بهار است.
جالب است بدانید که در کشور هلند نیز در روز ۲۱ مارس تا ۱۰ ماه مه ، جشنواره ی گل برگزار می شود که همزمانی با جشن اردیبهشتگان دارد

در دین بهی اردیبهشت به معنی راستی می باشد که در زمره ی زیباترین امشاسپندان است

سخن نیکو و آیین زیبا و گندمی که خوب رشد کرده از نمادهای اردیبهشتی هستند

ابوریحان بیرونی در رابطه با جشن اردیبهشتگان چنین می گوید:
«ارديبهشت ماه؛ روز سوم آن اردیبهشت است و آن عيدی است که ارديبهشتگان نام دارد.

برای اينکه هر دو نام با هم متفق شده، اردی بهشت به معنی بهترين راستی و بعضی گفته‌اند به معنای منتهای خير و خوبی است. ارديبهشت فرشته آتش و نور است و اين دو با او مناسبت دارد و خداوند او را به اين کار موکل کرده و نيز مأموریت داده است تا علل و امراض را به یاری ادويه و اغذيه زائل کند و صدق را از کذب و حق را از باطل تمیز دهند »

ایرانیان بر این باور بودند که شادی اهورایی و غم و اندوه اهریمنی است، ازین‌ رو، جشن و شادی نزد ایرانیان کاری دینی بوده و چنان بلندپایه بوده است که شاهنشاهان هخامنشی در اغلب سنگ‌نبشته‌هایشان آفرینش شادی را همتای آفرینش مردم و زمین و آسمان دانسته‌اند.

‎گردآوری: ندا حاج رسولی

برگرفته از مطالب باز نشر شده در سایت علائ الدین تراول

یکی از این جشن‌های دوازده‌گانه، جشن اردیبهشتگان است که هر ساله در دومین ماه سال، یعنی اردیبهشت برگزار می‌شد و امروزه نیز در تقویم کنونی، روز دوم اردیبهشت به نام این عید باستانی مزین شده است.