معرفی فیلم بخور عبادت کن عشق بورز
بخور عبادت کن عشق بورز (Eat Pray Love) نام فیلمی از رایان مورفی محصول سال ۲۰۱۰ میلادی است. برد پیت و جولیا رابرتس از تهیه کنندگان فیلم هستند.
ساخت فیلم از اوت ۲۰۰۹ آغاز شد و فیلم در نیویورک (آمریکا) ناپل (ایتالیا) بالی (اندونزی) و قسمتی هم در هندوستان فیلمبرداری شده است.
لیز گیلبرت شخصیت اصلی فیلم به بازیگری جولیا رابرتز است. او در زندگی مشترکش همه چیز دارد، ازدواجی موفق و با امکانات خوب. اما چیزی او را رنج می دهد و مشتاق تغییر بر آن است.
به راستی چطور کسی با وجود امکانات اما ناخشنود به نظر می رسد؟!
تجربه های متعدد و مختلفی برای لیز بوجود می آید که هر قسمت از زندگی او را مورد توجه قرار می دهد…
لیز مسیری را در زندگی پیش می گیرد که شاید معمول نباشد. به هر حال هیجانات فیلم بخور عبادت کن عشق بورز و صحنه های او می تواند به خوبی احساس و اندیشه بینندگان را به خود جلب کند…
جالب است بدانید:
فیلم بخور عبات کن عشق بورز بر اساس رمانی پر فروش با همین عنوان، نوشته ی خانم الیزابت گیلبرت ساخته شده. قصه ی فیلم در واقع بخشی از سرنوشت نویسنده است.
خلاصه داستان:
در ابتدای فیلم و اولین مواجهه با الیزا (جولیا رابرتز) او را زنی موفق می بینیم که با وجود جایگاه و شرایط ایده آل زندگی اش در کنار همسری موقر و جذاب، غمگین و سر در گم به نظر میرسد. الیزا نویسنده ای معروف است که چالش ها و گمشده های درونی اش او را از شادی حقیقی و تعادل دور کرده است.
او که مدتی قبل تصادفا با شخصی به اصطلاح پیر مرشد و پیشگو ملاقات کرده، در زمان حال و پس از مدتی کشمکش تصمیم میگیرد مسیر زندگی اش را تغییر دهد.
قدم گذاشتن در مسیرهای متفاوت زندگی همیشه هم کار آسانی نیست و بسیاری از ما ترجیح می‌دهیم مشغول یک زندگی اشتباه باشیم و در آن احساس ناراحتی کنیم تا قدم جدیدی برداریم و از مسیر متفاوتی به دنبال خوشبختی برویم. اما الیزا که ناگهان خود را میان یک زندگی بی‌معنی و ازدواجی اشتباه می‌بیند، در آستانه ۴۰ سالگی، بعد از جدا شدن از همسرش تصمیم میگیرد با سفر به دور دنیا، خودش را در یک زندگی کاملا جدید غرق کند تا مفاهیمی مثل خدا و عشق را جور دیگری درک کند…
این داستان از جهات مختلف جذاب است.
اول، که ماجرای یک سفر است. در کنار سفر به درون، سفر به نقاط بسیار جذابی از این کره خاکی که برای بسیاری از ما که اغلب امکان و شاید جسارت آن را نداشته باشیم، جالب است.
دوم، فرهنگ‌های مختلف را نشان می‌دهد. نحوه پذیرایی آن‌ها از یک مهمان با فرهنگ و زبانی متفاوت را نشان می‌دهد. می‌بینیم که عقاید سنتی و قدیمی در کنار تفکر مدرن قرار می‌گیرند.
سوم و شاید از همه مهمتر، اینکه داستانی واقعی است. خاطرات یک شخص از تجربه‌ایست که داشته و آن را در کتابی در اختیار همگان قرار داده است. چنین داستان‌هایی صرفنظر از عاقبت فرد می‌تواند منبع الهام بسیاری دیگر و ایده‌های نو باشد.
بازیگران فیلم:
- جولیا رابرتس
- خاویر باردم
- جیمز فرانکو
- تووا نووُتنی
- لیدیا بیوندی
- لوکا آرجنترو
- رمو رموتی
- النا آرویگو
و در آخر:
اگر سطحی به فیلم نگاه نکنیم، پس از تماشای آن به این فکر فرو میرویم که برای شاد بودن کافیست تنها به خودمان به عنوان انسان احترام بگذاریم، علایقمان را مهم بشماریم و از قضاوت ها نترسیم.لازم نیست برای یافتن شادی حتما دور دنیا سفر کنیم یا مانند الیزا طلاق بگیریم فقط کافی ست قوانین نانوشته را پاره کرده و دور بریزیم.
به نظر من مخاطب این فیلم زنان هستند، زنانی که در هر کجای دنیا از جایی به بعد تنها برای اطرافیانشان از جمله همسر، فرزند، پدر و مادر و … زندگی می کنند و با عدم درک اطرافیان از ایثارهایشان دچار شکستگی شده و به پوچی می رسند. اما اگر به خاطر بیاورند که به دنیا آمده اند تا مثل هر انسانی شاد زندگی کنند با احترام و عشق به خودشان، عشق و احترام تمام جهان را هم نسبت به خودشان بر می انگیزند و قطعا بهترین ها را دریافت خواهند نمود.
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
