رازهای ضدپیری
نکات کوچکی که موجب افزایش طول عمر و شادی می‌شوند.
سرعت گریز از پیری
بیش از یک قرن است که ما در جستجوی یافتن راهی برای افزایش طول عمر هستیم. تاکنون توانسته ایم طول عمرمان را به صورت میانگین سه دهم در سال افزایش دهیم. اگر بتوانیم روشی علمی بیابیم که هر سال به اندازه یک سال به طول عمرمان بیفزاییم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در آن صورت به ابدیت زیستی و “سرعت گریز” از پیری دست پیدا خواهیم کرد.
سرعت گریز از پیری و خرگوش
تابلویی دوردست در آینده را تصور کنید که روی آن عدد عمرتان نوشته شده باشد. با گذشت هر سال از عمرتان کم می‌شود و به آن تابلو نزدیک تر می‌شوید. وقتی به تابلو برسید، عمرتان به پایان می‌رسد.
حال تصور کنید تابلو در دست خرگوشی است که با آن به سوی آینده می‌رود. هر سال که از عمرتان می‌گذرد، خرگوش به اندازه نصف یک سال جلوتر می‌رود. بالاخره پس از مدتی به خرگوش می‌رسید و عمرتان به پایان می‌رسد.
اما اگر خرگوش بتواند هر سال با سرعت همان سال زندگی شما راه برود چه خواهد شد؟
شما هرگز به خرگوش نمی‌رسید و بنابراین هرگز نمی‌میرید.
سرعتی که خرگوش به سمت آینده می‌رود همان تکنولوژی ماست. هر چه بیشتر به تکنولوژی و دانش در بارۀ جسممان دست یابیم می‌توانيم بر سرعت خرگوش بیفزاییم.
سرعت گریز افزایش طول عمر آن لحظه ای است که خرگوش بتواند هر سال به اندازه یک سال یا حتی بیشتر از آن پیش برود، و ما جاودانه شویم.
محققانی که به آینده امیدوارند همچون ری کرزویل و آبری دِ گری معتقدند که ما در چند دهه آینده به قابلیت گریز از پیری دست خواهیم یافت. دانشمندان دیگر به اندازه آنها در این مورد خوشبین نیستند و پیش بینی می‌کنند که ما می‌توانيم تاحد محدودی جلو برویم.
برای نمونه برخی زیست شناسان ادعا دارند که سلول‌های بدن ما
پس از حدود صد و بیست سال دیگر قادر به بازسازی نیستند.
ذهن فعال، بدن جوان
حکمتی در این گفته باستانی وجود دارد که می‌گويد: “عقل سالم در بدن سالم است.” این جمله به ما یادآور می‌شود که ذهن و بدن هر دو مهمند و سلامت یکی از آنها مستلزم سلامت دیگری است. تحقیقات نشان داده اند که فعال و سازگار نگه‌داشتن ذهن یکی از عوامل اصلی جوان ماندن است.
علاوه بر آن، ذهن جوان شما را به سمت سبک زندگی سالم هدایت می‌کند که خود روند پیری را کند می‌کند.
همان گونه که کمبود فعالیت جسمانی بر بدن و خلق و خویمان تأثیر منفی دارد، کمبود فعالیت مغزی نیز برایمان مضر است؛ چون باعث زوال رشته‌های عصبی و ارتباط آنها می‌شود که در نتیجه، توانایی ما در واکنش به اطراف کاهش می‌یابد. به این دلیل است که انجام تمرین‌های مغزی بسیار مهم است.
شلومو برزنیتز، عصب شناس، از پیشگامان و حامیان تمرینات ذهنی است. به گفته او مغز برای حفظ شکل خود و سالم ماندن به محرک‌های بسیاری نیاز دارد. او در مصاحبه‌ای تلویزیونی با ادوارد پانست در یک برنامه تلویزیونی اسپانیایی اظهار داشت:
بین آنچه برای فرد مفید است و آنچه به انجام آن تمایل دارد، تنشی وجود دارد. چون مردم، به ویژه افراد مسن تر، بیشتر تمایل دارند که کارها را به روند همیشگی‌شان انجام دهند. موضوع این است که مغز هنگام انجام کارهای تکراری، دیگر به فکر کردن نیازی ندارد و کارها به صورت خود بخود سریع و مؤثر و اغلب به بهترین نحو انجام می‌شوند. این موضوع باعث تمایل بیشتر ما به تکرار و انجام معمول کارها است و تنها راه چیره شدن بر آن ندادن اطلاعات جدید به مغز است.
با ارائه اطلاعات جدید، مغز ارتباطات جدید به وجود می‌آورد و احیا می‌شود. به همین دلیل بسیار مهم است که خود را در معرض تغییر قرار دهید. حتی اگر با پا فرانهادن از فضای امن پیرامون خود کمی احساس نگرانی کنید.
تأثیر آموزش های فکری از نظر علمی به خوبی ثابت شده است. کالینز همینگوی و شلمو برزنیتز در کتابشان با عنوان حداکثر قدرت مغز:
به چالش کشیدن مغز، برای سلامتی و دانایی بیان کرده اند که آموزش‌های فکری در سطوح مختلف سودمند است:
تمرین دادن به مغز را با انجام کارهایی خاص برای اولین بار آغاز کنید. ابتدا این کار بسیار مشکل به نظر می‌رسد، اما زمانی که یاد گرفتید چگونه انجام دهید، آموزش صورت گرفته است.
دفعه دوم پی می‌برید که کار آسان تر شده است، نه دشوارتر. چون شما دارید در انجام آن پیشرفت می‌کنید. این کار تأثیر بسزایی در خلق و خوی فرد می‌گذارد.
این تغییر خود بخود صورت می‌پذیرد و گذشته از این که نتیجه بخش است، خودشناسی نیز همزمان با آن اتفاق می‌افتد.
این تعریف از “تمرین ذهنی” شاید کمی رسمی به نظر برسد؛ اما ارتباط با دیگران، برای نمونه بازی کردن،
به سادگی محرک‌های تازه ای ایجاد می‌کند، و به جلوگیری از افسردگی ناشی از انزوا کمک می‌کند.
پیر شدن سلول‌های عصبی ما از بیست سالگی آغاز می‌شود. البته این روند با فعالیت‌های فکری، کنجکاوی و میل به یادگیری آهسته تر می‌شود. کنار آمدن با موقعیت‌های جدید، فراگیری کارهای تازه در هر روز، بازی و تعامل با دیگران از ضروری ترین راهکارهای ضدپیری ذهن به نظر می‌رسند. علاوه بر این، خوشبین بودن به این موضوع فواید بیشتری برای مغز به دنبال دارد.
کتاب: ایکیگای
نویسنده: هکتور گارسیا _ فرانچسک میرالس
اگر از خواندن این مقاله لذت بردید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینک زیر کلیک کنید.
