زنان خردمند نغمه افسردگی سر نمی‌دهند.(۱)
آرامش، با من شروع می‌شود.
اگر بخواهم در جهانی امن زندگی کنم ترجیحاً باید مطمئن شوم که شخصی آرام و بی اضطرابم. مهم نیست که دیگران چگونه رفتار میکنند، من باید آرامش را در قلب خویش نگاه دارم و هنگام اضطراب یا عصبانیت ابراز آرامش کنم. پس همه مشکلات را با عشق و آرامش احاطه میکنم. من، اندیشه های آرام بخش را به سوی قسمت های دردسرساز جهان میفرستم. اگر بخواهم جهان در جهت بهتر شدن تغییر کند، باید نگاهم به جهان را تغییر دهم. من دوست دارم که زندگی را از جنبه های مثبت ببینم. میدانم که آرامش با اندیشه های درونی ام آغاز می‌شود. اگر بخواهم اندیشه های آرامش بخش را ادامه دهم باید با مردمی آرامش جو و اندیشمند همگام شوم.
با همدیگر است که میتوانیم آرامش و فراوانی را به جهان‌مان بازگردانیم.
من راهی امن در زندگی انتخاب میکنم.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺
من در انتخاب اندیشه هایم آزادم.
هیچکس هیچ جا یا هیچ چیزی نمیتواند بر من نیرو وارد کند، مگر آنکه خودم به آنها نیرو بدهم. زیرا من، تنها فکر کننده در ذهن خویش هستم. من، كاملاً آزادم که هر چه می‌اندیشم انتخاب کنم. من، میتوانم زندگی را در راه های مثبت ببینم، به جای اینکه از خود و دیگران شکایت کرده یا عصبانی بشوم. شکایت کردن از نداشته‌ها، ایجاد راه و وضعیتی جدید است اما چیزی را تغییر نمی دهد. اگر خود را دوست داشته باشم وقتی در وضعیتی منفی قرار میگیرم می توانم خود را با جملاتی مثل:« من میتوانم خود را با هوشیاری کامل از این شرایط به وجود آمده خلاص کنم.» قدرتمند نشان دهم. ما همه، در گذشته، انتخاباتی منفی داشته ایم اما این، نه بدین معناست که انسانهای بدی هستیم و نه اینکه در این انتخابات منفی غرق شده ایم. ما همواره میتوانیم چنین بخواهیم که قضاوتهای کهنه را دور بریزیم.
من، انتخابی میکنم تازه و متفاوت، قدرتمندتر و حمایت کننده.
________
منبع: کتاب زنان خردمند نغمه افسردگی سر نمی‌دهند.
نویسنده: لوییز هی
________________
اگر به بخش داستانک علاقه مندید از مقاله قبلی ما نیز دیدن کنید.
روی لینم زیر کلیک کنید:
