۲۰ مهرماه، بزرگ داشت حافظ
گردآوری: ندا حاج رسولی
حافظ صبور باش که در راه عاشقی
هر کس که جان نداد به جانان نمی رسد!
در گاهشمار ایرانی روز بیستم مهر ماه توسط شخصی به نام کورش کمالی سروستانی به عنوان روز بزرگداشت شاعر و غزل سرای پر آوازه ی ایران «حافظ» ثبت شده است.
کمتر ایرانی را می شناسیم که حتی برای یکبار هم که شده دیوان حافِظ را برای تفأل نگشوده باشد و شعری از حافظ را نخوانده باشد.
زندگی نامه حافظ:
خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی در ال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز دیده به جهان گشود. نام پدرش بهاالدین بود. پدرش بهاءالدین، بازرگان و مادرش اهل کازرون بود. پس از مرگ پدر، شمس الدین کوچک نزد مادرش ماند و در سنین نوجوانی به شغل نانوایی پرداخت. در همین دوران به کسب علم و دانش علاقه مند شد و به درس و مدرسه پرداخت. بعد از تحصیل علوم، زندگی او تغییر کرد و مجالس درس علمای بزرگ شیراز را درس کرد.
او به تحقیق و مطالعه کتابهای بزرگان آن روزگار از قبیل کشاف زمخشری، مطالع الانظار قاضی بیضاوی و مفتاح العلوم سکاکی و امثال آنها-پرداخت.
همچنین در مجالس درس قوام الدین ابوالبقاء عبدالله بن محمود بن حسن اصفهانی شیرازی نیز حضور داشت.
او از بزرگترین شاعران نغز گوی ادبیات فارسی می باشد.
حافظ شیرازی تفسیر قران و حکمت و ادبیات عربی را به خوبی آموخته بود و چون قران را حفظ بود به او لقب حافظ دادند.
حافظ شاعر و سخنور نامور سده ی هشتم( ۱۴ میلادی )می باشد که اکثر شعرهای او غزل می باشد که به غزلیات حافظ شهرت دارند. برخی معتقدند که شیوه ی سخن پردازی حافظ شباهت زیادی به خواجوی کرمانی دارد.
به حافظ لقب لسان الغیب را نیز نسبت داده اند.
دیوان حافظ:
یکی از آثار برجسته ی حافظ دیوان او می باشد.
دیوان حافظ که مشتمل بر حدود ۵۰۰ غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تاکنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان های جهان به چاپ رسیده است.
شاید تعداد نسخه های خطّی ساده یا تذهیب شدهٔ آن در کتابخانه های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد.
در مورد سال درگذشت او اختلاف کمتری بین مورخان دیده می شود و به نظر اغلب آنان حافظ در سال ۷۲۹ قمری دیده از جهان فرو بسته است.
آرامگاه حافظ در شهر شیراز و در منطقهٔ حافظیّه در فضایی زیبا و دل انگیز واقع شده است. امروزه این مکان یکی از جاذبه های مهمّ گردشگری به شمار می رود و بسیاری از مشتاقان شعر و اندیشه حافظ را از اطراف جهان به این مکان می کشاند.
و هر سال در روزبیستم مهر ماه برنامه های مختلفی به مناسبت بزرگداشت حافظ در آرامگاه وی و شهر شیراز برگزار می شود.
گزیده ای از اشعار حافظ:
**•
سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد
قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد
*****
سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
بیدلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی دیدش و از دور خدایا می کرد
**•****
خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
بهر درش که بخوانند بی خبر نرود
دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود
